Hij renoveerde de badkamer, tot het slachtoffer alleen thuis was

De vrouw wilde „overmeesterd worden door een klusjesman”, zegt Dimitrie van IJ (44). In de badkamer ging hij achter de gehurkte bewoonster van het huis waar hij kluste staan. Hij vroeg haar de wastafel vast te houden, klemde zijn arm om haar hals en bond haar polsen vast met tie-wraps. In haar mond stopte hij „een mond gag” – een metalen ring die de mond openhoudt en vastzit rondom het hoofd. „Dat was haar seksuele fantasie”, vertelt de verdachte aan de rechtbank.

De 47-jarige vrouw verklaart ter zitting het tegenovergestelde: ze is verkracht. Hetzelfde verklaarde ze ook al tegenover de politie, direct na het incident. Die trof haar thuis aan in haar huis in Groningen, hevig trillend, een deken vastklemmend, striemen op haar polsen.

Donderdag staat Van IJ. in de rechtbank in Groningen, hij wordt verdacht van verkrachting. Het slachtoffer is ook aanwezig.

De verdachte staat bekend als een „model-tbs’er”, aldus de voorzitter van de meervoudige kamer. De man is altijd vrolijk. Fijn om mee te praten. Doet het goed in groepen. Tijdens zijn behandeling vinden geen incidenten plaats. Hij is twee keer eerder veroordeeld voor een zedendelict, in 1995 en 2010. En was vorig jaar na 23 jaar tbs bijna op vrije voeten.

Begin 2018 heeft Van IJ. een voorwaardelijke beëindiging van tbs. Hij meldde zich één keer per week bij de reclassering. Begon een eigen klusbedrijf en kwam zo terecht bij het slachtoffer. Daar werkte hij al twee weken aan de renovatie van de badkamer. Tot die woensdag, toen het slachtoffer alleen thuis was.

Dezelfde verklaring

De verdachte en het slachtoffer verklaren hetzelfde over de feitelijke handelingen. Er vond seks plaats. Het was hardhandig. En er kwamen attributen bij kijken. Maar, volgens het slachtoffer werd ze bedreigd met een scherp voorwerp. Moest ze limonade drinken om spermasporen in haar mond te wissen. Ontgrendelde hij met haar vinger haar telefoon en stuurde een whatsappbericht naar zichzelf: „Het was heerlijk schat.” En dreigde hij dat haar twee kinderen hetzelfde zou overkomen als ze naar de politie zou stappen.

Eerder op de dag had hij nog een bericht gestuurd naar een sekswerker, die hij „hard” wilde „neuken met bondage” omdat hij wel van „vernederende roleplay” houdt.

Lees ook: Patiënt of delinquent, dát is de vraag

Van IJ.’s advocaat, Jan-Jesse Lieftink, roept twee onderzoekers van het Pieter Baan Centrum en de voormalige behandelaar van de tbs-kliniek op om de ernst van de stoornissen van de verdachte te verklaren. Hoe kan het dat de verdachte voor de derde maal voor een zedendelict terecht moet staan, terwijl, zoals de rechter zei „alle lichten op groen stonden” voor vrijlating. Is er sprake van schijnaanpassing? Manipuleert Van IJ. de behandelaars zo dat het lijkt alsof hij progressie boekt? Daarover kan niemand uitsluitsel geven.

Ook valt het de rechtbank op dat het niet de eerste keer is dat Van IJ. vlak voor zijn vrijlating mogelijk de fout in is gegaan. De vorige keer, in 2009, verkrachtte hij zijn toenmalige partner in de eindfase van zijn behandeling.

Rechter Jeroen van Bruggen: „U had een partner, was goed bezig en heeft het toen ook verkloot.”

Van IJ.: „Dat klopt.”

Van Bruggen: „Heeft u angst om uit tbs te gaan?”

Van IJ.: „Nee.”

Hoe kan dit gebeuren?

Het slachtoffer, dat een verklaring aflegt via haar dochter, is kritisch over het rechtssysteem. Hoe kan het dat een tbs’er, die tweemaal eerder is veroordeeld voor een zedendelict en wordt behandeld, toch tot hetzelfde vergrijp komt? Het slachtoffer had nog via de Kamer van Koophandel gekeken of het wel een „bonafide” klusbedrijf was.

De officier van justitie eiste donderdag zes jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging, vanwege verkrachting.

Lees ook: Sommige verkrachters zijn niet te behandelen

Of nogmaals tbs effect zal hebben, is de vraag. Volgens de deskundigen, die ernstige persoonlijkheidsstoornissen bij de verdachte vaststelden, zijn de seksuele intenties van Van IJ. bijna niet te achterhalen, vanwege zijn gebrekkige medewerking. Zicht op zijn gevoelsleven kregen de onderzoekers niet. Onduidelijk was of hij dat niet wilde of niet kon geven. De officier van justitie spreekt de verdachte zelfs persoonlijk toe: „Iedereen doet zijn best, maar het moet wel echt van u komen.”

Advocaat Lieftink ziet in dat een nieuwe tbs-veroordeling van zijn cliënt zal leiden tot misschien wel levenslange opsluiting en vraagt om compensatie van de gevangenisstraf. Al sinds zijn twaalfde zit Van IJ. opgesloten. In internaten, gesloten inrichtingen en gevangenissen. De advocaat van Van IJ. vraagt in eerste instantie vrijspraak en als het toch tot een veroordeling komt, twee jaar gevangenisstraf met tbs onder dwangverpleging.

De uitspraak volgt over twee weken.