Recensie

Recensie Muziek

Joël Bons stippelt avontuurlijke route uit

Begin december werd bekend dat Joël Bons de prestigieuze Grawemeyer Award kreeg toegekend voor zijn compositie Nomaden. Wie nu de opname beluistert, snapt waarom.

Naar eigen zeggen is Nomaden (2016) een ‘concertant werk voor cello en solisten uit andere culturen’. Bons schreef het voor de Franse meestercellist Jean-Guihen Queyras en het door hemzelf opgerichte Atlas Ensemble, waarin instrumenten uit alle windstreken zijn samengebracht. In ruim een uur beschrijft Nomaden een muzikale wereldreis, waarin een fenomenaal spelende Queyras een keur aan muzikale vrienden ontmoet. Memorabele pleisterplaatsen: een hallucinante improvisatie op de tar (Iraanse luit), of een bijna elektronisch aandoende passage voor sho (Japans mondorgel). De route die Bons schijnbaar op de bonnefooi voor zijn musici uitstippelt, is zowel avontuurlijk als doordacht. Intermezzo’s met telkens hetzelfde materiaal gebruikt hij slim als kompas.