:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2019/03/data41960186-37a6a6.jpg)
Na Vice, over voormalig vice-president Dick Cheney, volgt er alweer een film over de Amerikaanse politiek. The Front Runner toont de campagne die de Democratische senator Gary Hart (Hugh Jackman) voerde voor het presidentschap van 1988. Hart is een serieus politicus, met charisma en kennis van zaken. Reitmans film laat zien dat de getrouwde Hart een zwakke plek had: hij was een vrouwenliefhebber. Dat is echter niet waar het verhaal primair over gaat. The Front Runner legt een omslag in de mediacultuur vast en draait om hét moment waarop niet alleen tabloids maar ook serieuze kranten interesse kregen in het privéleven van een politicus. Daarbij gaat het niet zozeer om Harts overspel, maar om de vraag of dit een publieke dan wel private kwestie is.
Een gevarieerd ensemble van acteurs wordt met een mobiele camera gevolgd. De snedige dialogen overlappen deels, op een manier die doet denken aan het werk van Robert Altman. The Front Runner is amusant, goed gespeeld en heeft een relevant thema. Maar Reitman wil voortdurend zo genuanceerd zijn, met ook nog een #MeToo-achtig statement over macht en seks en aandacht voor Harts vrouw en dochter. De film verliest daardoor uiteindelijk zijn focus.