‘We hebben samen een heel goed leven’

Wick: „Ik ben altijd bezig, maar niet per se met werk. Ik probeer vier dagen te werken en de vrijdag vrij te houden. Dan doe ik de boekhouding of bezoek ik mijn ouders. Mijn vader woont in een verpleeghuis en voor mijn moeder kook ik dan.”

Els: „Wick zit vaak boven in zijn kantoor. Dan regelt hij belastingzaken, maakt offertes of kijkt het journaal. We doen ook weleens een spelletje of we gaan kaarten.”

Wick: „Twaalf tot zestien weken per jaar houd ik vrij. Dan hebben we vakantie of zijn we thuis aan het klussen. Daar heb ik bewust voor gekozen. Aan het begin van mijn carrière heb ik veel in de stand- en interieurbouw gewerkt, voor exposities, beurzen en winkels. Dat waren vaak lange dagen en ik zat regelmatig een week in het buitenland. Al die overuren compenseerde ik met vrije tijd. Tegenwoordig doe ik vooral werk voor particulieren, maar die weken vrij heb ik zo gelaten.”

Els: „Vorig jaar hebben we die vrije periode doorgebracht in Australië en Nieuw-Zeeland. Onze zoons studeren en zouden op het huis passen. Dan konden ze vast een beetje wennen aan het zelfstandige leven als student. De jongste bleef in Utrecht, maar de oudste ging toen een half jaar naar Kaapstad voor zijn studie.”

Wick: „Onze reizen zijn nooit standaard. Zo hebben we in Australië op zes locaties gewerkt tegen kost en inwoning, waaronder een kano-verhuur, een yogacentrum en een eco-project in een hippiedorp, waar allemaal mannen woonden die hun haar in een staart droegen.”

Els: „Daar paste Wick goed tussen. We hebben met de trein en met een camper gereisd. We hebben ook bij familie gelogeerd, neven en nichten die we nog nooit hadden ontmoet. Tijdens zo’n reis doe ik ook inspiratie op voor mijn werk. De vulkanische gebieden in Nieuw-Zeeland zijn prachtig van vorm en kleur en hebben een nieuwe serie schilderijen opgeleverd.”

Wick: „We zijn nogal ‘self made’. We maken onze eigen kasten en hebben zelf de keuken en de badkamer ontworpen en verbouwd. Door alles zelf te doen besparen we geld. Bovendien vinden we het leuk om samen te klussen. Dit jaar hebben we de houten vloer uit de woonkamer gehaald en daarvan een lambrisering gemaakt. Dat klussen is, samen met werken, reizen en leuke dingen doen, voor ons a way of life .”

Vrijheid

Els: „We wonen al 25 jaar in een ecologisch woonproject met 66 huishoudens, een gedeelde achtertuin en midden in die tuin een buurthuis. Omdat ik hou van gezelligheid en sociale cohesie belangrijk vind, zijn we vorig jaar begonnen met een aanschuiftafel voor bewoners. Wick kookt graag en ik dek de tafel. Dat doen we eens per maand.”

Wick: „Ik maak soep en een hoofdgerecht. Ik kook niet volgens recepten, maar gewoon met groente uit de koelkast.”

Els: „Het is altijd een verrassing wat er op tafel komt en met wie je aan tafel zit.”

Wick: „In het woonproject zijn verschillende commissies, zoals een zorggroep, een krantgroep, een beheergroep voor het buurthuis en een tuingroep voor wie we vaak soep maken op tuindagen.”

Els: „Mijn dagen zijn altijd verschillend. Op vrijdag geef ik schilderles in mijn atelier en elk seizoen verzorg ik meerdaagse workshops. De rest van de tijd maak ik eigen werk, doe mijn pr, werk aan mijn nieuwsbrief of bereid een expositie voor. Als oud-journalist schrijf ik graag, zoals op mijn kunstblog Huidlandschappen.”

Wick: „We zijn nu allebei al 25 jaar zelfstandig ondernemer. Al onze activiteiten hebben we ondergebracht in een vennootschap onder firma. Het is heerlijk om zo vrij te zijn. Ik zou alleen wel wat minder willen werken nu ik zestig ben. Elk jaar 10 procent minder of zo. Maar ik sta nog steeds op ladders en steigers en ik heb altijd werk.”

Els: „Ik krijg cursisten via mijn website en via Facebook. Ik ben nu bezig met afdrukken van mijn werk op kleding.”

Wick: „Ik doe veel in clubjes en netwerken. Zo sport ik elke zaterdagochtend met een groep en op dinsdagavond ga ik naar conditietraining. Daarnaast heb ik een bosclub waarmee ik enkele malen per jaar lekker primitief ga kamperen. Koken op een houtvuurtje. Met Els ben ik lid van een volkstuinvereniging, waar we een huisje hebben en graag de rust opzoeken. Ik kom wel eens tijd tekort.”

Els: „Zonder Wick zou ik als kunstenaar niet voldoende inkomen hebben, maar samen verdienen we genoeg. Elk jaar zetten we geld opzij in een koopsompolis. Zo weten we ongeveer hoe ons pensioen eruit ziet. We kunnen gelukkig veel zelf en leven en kopen bewust.”

Wick: „En we maken nu niet alles op wat we verdienen, dus we hebben een buffer.”

Een goed team

Els: „Nog even en we hebben weer een leeg nest net zoals in Australië. Wij kunnen goed met z’n tweeën zijn. Alleen Dille woont nu weer thuis na zijn buitenlandse avonturen. De jongste, Joppe, woont al bijna een jaar op kamers. Het is mooi om de jongens de wijde wereld in te zien gaan.”

Wick: „De reis naar Australië was eigenlijk een stukje pre-pensioen: vier maanden vrije tijd. Volgend jaar gaan we naar de Amerikaanse westkust en Canada.”

Els: „We hopen nog een paar reizen te kunnen maken.”

Wick: „Ik vind dat we een heel goed leven hebben. We zijn een goed team.”

Els: „We zijn blij met hoe het gaat en met elkaar! We hebben weinig tegenslag of zorgen en voelen ons gezegend.”