YouTube Kids: hoe controleer je wat je kind kijkt?

Een mooi vader-dochter experiment, afgelopen weekeinde. Samen zouden we YouTube Kids testen, omdat de kindvriendelijke versie van de videosite er nu ook in het Nederlands is. Of beter: de oudervriendelijke versie. Als ouder controleer je immers via deze app waar je kind naar kijkt. Het idee is dat je je kind in het weekeinde veilig een uurtje kunt wegzetten achter een scherm, terwijl jij je nog eens omdraait. Slimme ouders stellen de maximale schermtijd van YouTube Kids (tot 60 minuten) zo in dat de kinderen meteen de croissants uit de oven kunnen halen.

YouTube Kids telt tien miljoen dagelijkse kijkertjes, in 59 landen. Gratis, oftewel betaald door reclame. Advertenties voor snoep of drankjes zijn niet toegestaan en er mag niet op interesses geadverteerd worden. Ook commentaren, het meest giftige onderdeel van YouTube, zijn verboden.

En de filmpjes? ‘De app is ontworpen om content die ongeschikt is voor kinderen uit te sluiten, maar we voeren geen handmatige controle van alle videos uit’, waarschuwt YouTube-eigenaar Google. In het verleden glipten fake cartoons door de filters heen; zieke animatiefilms waarin varkentje Peppa Pig bleekmiddel drinkt of Mickey Mouse een roofoverval pleegt.

YouTube schrok dat zijn filters misleid konden worden en schiet nu door in risicoloos videoaanbod. Alsof je in een schoolkantine staat waar alleen groente verkocht wordt. Als mijn negenjarige dochter op zoek gaat naar het liedje ‘Sexy als ik Dans’ – altijd goed voor gegrinnik op de achterbank – is de videoclip niet toelaatbaar. Dylan en Enzo zijn nergens te bekennen. Wat blijkbaar wel door de beugel kan, zijn gerecycelde The Voice Kids-fragmenten, ook uit Vlaanderen en Duitsland, Russische tekenfilms, Amerikaanse bouw-je-eigen-frisdrankautomaat-uitlegvideo’s en genoeg kattenfilmpjes voor een heel mensenleven.

Voor helikopterouders: je kunt per kind de kijkgeschiedenis controleren (zonder dat je ze opzadelt met een Google-account) of het aanbod beperken tot video’s die je zelf al controleerde. Maar leerzame video’s zijn vooral Engelstalig en het Nederlands aanbod is karig: YouTube Kids is het beste bewijs dat we een publieke omroep heel hard nodig hebben. De items van het Jeugdjournaal en NPO Zapp steken met kop en schouders boven het overige tv-restafval uit.

Youtube Kids suggereert dat het filtert op leeftijd, maar als ik profielen aanmaak voor wat fictieve zoons en dochters is de app niet erg kieskeurig. Mijn niet-bestaande zoon Bert van 13 krijgt een alfabet voor Britse peuters geserveerd, zo kinderachtig dat Tinky Winky zich in zijn Teletubbygraf omdraait.

Een gegarandeerde nachtmerrie, Wallace en Gromit en de vloek van het Weerkonijn, is daarentegen prima geschikt voor mijn fake kids Kees (2) en Sanne (5), oordeelt YouTube.

Het vader-dochter experiment verliep heel anders dan verwacht. Ik hoopte mijn dochter blij te maken met een uurtje YouTube, maar het werd een verplichte exercitie die niet voor herhaling vatbaar was. Ze had geen schokkende dingen gezien en ook niks boeiends.

Er was een uur voorbij gegaan, dat wel. Met oogballengymnastiek. Toen zijn we maar gaan voetballen, met z’n tweeën tegen haar fictieve broers en zussen.

Marc Hijink is techredacteur