IN
‘Wat je vaak ziet bij depressieve mensen is dat ze stoppen zichzelf te verzorgen. Mijn definitie van gezondheid is dan ook dat je geen ziektes hebt, gelukkig bent én voor jezelf zorgt. Bij de laatste hoort naar de kapper of tandarts gaan, jezelf scheren en twee keer per jaar een spuitje botox.
„Per dag behandel ik zo’n vijftien patiënten, vooral fillers en botox zijn populair, bij mannen en vrouwen. Het is niet meer zo exclusief als vroeger. In mijn vijf klinieken komen alle soorten mensen voorbij, traditioneel highclass zoals architecten en advocaten, maar ook jonge vrouwen die de diepe rimpels van hun moeder willen vermijden. Laatst had ik een 72-jarige bruid: ‘dit wordt écht mijn laatste huwelijk!’
„Bepaalde behandelingen weiger ik, zoals van die opgespoten Instagram-lippen. Mijn cliënten zijn mijn visitekaartje en mijn werk moet er wel natuurlijk uitzien. Het mooiste is een harmonieus gezicht. Een veertiger met het uiterlijk van een twintiger: dat oogt gewoon vreemd.
„Mijn agenda is zeer eclectisch, per maand heb ik vier tot zes werktrips, van Boekarest tot Paraguay, van Brussel tot Parijs. Ik bezoek congressen en volg workshops. Soms maak ik weken van vijftig uur. Maar ik vind mijn werk leuk, de band met patiënten is persoonlijk. Of ik zelf wel eens wat laat doen? Ik onderhoud mezelf, elke zomer botox en elke winter fillers tegen zonschade.”
UIT
‘Op Mallorca bezit ik zeven vastgoedobjecten, de meeste heb ik van mijn vader geërfd, zoals een olijfboomgaard met olieproductie, een huis met tuin en een veld met schapen. De onderhoudskosten zijn hoog. Ik betaal de tuinmannen en elektriciteit. Ook heb ik in Spanje koikarpers en acht geitjes.
„Ik houd van antiek, vooral barok. De Nieuwe Spiegelstraat in Amsterdam is mijn snoepwinkel. Daarnaast maak ik in mijn vrije tijd graag juwelen. In Nepal kocht ik prachtige aquamarijn. Ik verwerk het in een broche, ring of manchetknopen en geef ze cadeau aan mijn familie.
„Ik houd van kleine luxe, zoals een glas champagne in plaats van een biertje, of een paar mooie schoenen van Chanel in plaats van 25 Nike-sneakers. En laatst kochten mijn man en ik – voor hem kwam ik naar Nederland – een sculptuur, ‘De dans van de vissen’. Verder heb ik een sportschoolabonnement, maar daar ga ik nooit heen, ik vind het fijner om te wandelen.
„Mijn moeder zei altijd ‘geld is voor comfort’. Wat ze daarmee bedoelde is dat als je iets nodig hebt, je niet moet aarzelen om het te kopen. Geld dat ze overhield gaf ze uit aan kwaliteit en luxe, zoals vakanties waarin niet werd bespaard op hotelkosten, maar ook aan goede restaurants en juwelen. Wat dat betreft is de appel niet ver van de boom gevallen.”