Vrij zijn is...een offer plengen aan de Maasgod

In de avondschemer verzamelen zich aan de voet van de Erasmusbrug zestien Rotterdamse heksen, gehuld in winterjassen en shawls. Ze zijn hier voor New Moon Intention Challenge, een nieuwjaarsritueel geïnitieerd door ‘urban witch’ Amanda Wams (33). Wams miste de Rotterdamse stem in de hekserij: „Ik sta voor een praktische, aardse versie. Veel heksenrituelen vinden plaats in het bos, maar hoe kun je de natuur in de stad gebruiken?” Wams geeft een ‘Big Witch Energy Class’ via Facebooklive en ze organiseert evenementen. Onder de punthoed past veel: sjamanisme, astrologie, kennis van mineralen, feminisme, ecologie, diversiteit. „Voor mij gaat het in de kern over in je eigen kracht staan.”

Rowena Hiwat (33, enkele paarse dreads) volgde vorig jaar bij Wams een workshop over het verslaan van je eigen demonen bij Wams en ze doet aan online-hekserij. „Het is veelomvattend. Het gaat over leven met de maanstanden, voeding, elkaar steunen, het heeft overeenkomsten met Surinaamse winti.”

Op de punt van de kade gaat ze met de andere heksen in een kring staan. Achter hen scheurt de watertaxi voorbij. Wams vertelt dat ze in het gemeentearchief documenten over de Maasgod en de Rottenimf vond: stadsmythologie. Voor haar symboliseren deze figuren de natuur in de stad.

Het is twee dagen voor de nieuwe maan. „We zitten in donkere tijden, goed om alles waar je vanaf wilt te lozen”, zegt Wams. Over de brug ronkt de borstelwagen van de stadsreiniging.

Het is jouw feestje, jouw loslaatmoment

Amanda Wams

Een rondje over wat iedereen achter zich wil laten. „Geen ellenlange tranentrekkende verhalen”, waarschuwt ze. Een vrouw met lang donker haar wil alle emotionele bagage van 2018 kwijt, een ander wil het verdriet om haar overleden man loslaten. Weer een ander wil af van „emotionele afhankelijkheid van mijn ex en een stukje pijn”. Een jonge vrouw: „Ik ben ernstig ziek geweest en genezen, dat wil ik achter me laten.” Enkele vrouwen verder: „Ik neem afscheid van mijn biologische familie.”

Er vloeien tranen. Dan komen stenen uit zakjes en lapjes, met een marker schrijven de vrouwen erop wat ze kwijt willen. Wams: „Op het moment dat je er klaar voor bent, offer je je steen aan de Maasgod. Het is jouw feestje, jouw loslaatmoment.”

Als eerste knielt een oudere vrouw met een wollen omslagdoek op de punt. Minutenlang zit ze daar, de Maas dreigend en kolkend onder zich. Haar zwarte hondje scharrelt op tien centimeter van de rand. Iedereen houdt zijn adem in.

Plons. Stenen verdwijnen met rituele gebaren. Het is stil. Een zwerm meeuwen vliegt klapwiekend voorbij. De stadsverlichting gaat aan. Drie lelies drijven weg.

Een rondje ter afsluiting. Hiwat: „Mij bracht het ruimte, ook om weer nieuwe dingen te creëren.” Een gezamenlijke jubelkreet, dan gaan de heksen naar het café, met een betoverd biertje het nieuwe jaar in.