Strak rappende Boef werkt aan imago

Boef komt Het Paard in Den Haag binnen met een overval. Op het scherm zien we hoe hij zijn team instrueert in de auto. ‘Beng, beng, beng’, gillen wat twaalfjarige jongens. Zijn entourage neemt plaats met plastic AK74’s op het podium en dan rent Boef op met een bivakmuts. Hij opent passend met de inbraakrap Beckham („Het is money broer, wat wij in de nacht zoeken”) maar al snel flikkert wit licht en valt hij neer bij het geluid van een mitrailleur. Vervolgens herrijst Sofiane Boussaadia (25) vlotjes uit zijn as, volledig in het wit, met drie nieuwe tracks van zijn nieuwe mini-album: Gucci Pet, Ratata en SVP.

Het is exemplarisch voor de ontwikkeling die de jonge ster afgelopen jaar doormaakte. Precies een jaar geleden moest hij nog publiekelijk excuses maken voor twee filmpjes die hij op Snapchat had gezet. In het eerste noemde hij vrouwen die hem een lift gaven ‘kechs’ (bitches); in het tweede benadrukte hij dat vrouwen die alcohol dronken en in korte rokjes naar clubs gingen dat ook waren.

Daarna volgde een ‘boycot’ maar ook zijn nummer Antwoord (2018) („Wij rappers zeggen bitches en zo / Maar wij vinden vrouwen echt niet minder of zo”) dat weer platina ging.

Imago

Boef bleef onverminderd populair. Hij stond in de top 10 van meest gestreamde artiesten op Spotify in Nederland in 2018. Zijn record-brekende hit Habiba die hij als toegift rapt is 55 miljoen keer afgespeeld op YouTube (en ruim 44 miljoen keer op Spotify). Hij staat niet onder contract bij een label, maar onderhoudt zelf contact met zijn 1 miljoen volgers op Instagram. We zien hem dagelijks met een karbonkel van een tijgerring in een veel te dure sportwagen. Maar het is ook de man die kinderen oproept geen vuurwerk af te steken. Die dualiteit intrigeert.

Afgelopen jaar werkte hij hard aan zijn imago: hij deelde sinterklaascadeaus uit in een asielzoekerscentrum en beloonde kinderen die ‘goed hun best deden op school’ met gratis kaartjes. In Den Haag vraagt hij het tienerpubliek vuurgeweld niet te verheerlijken naar aanleiding van de vorige week neergeschoten rapper Feis. Hij legt het optreden een minuut stil voor een hommage. Dat maakt indruk.

Ondergeschikt

Lauw is de inleiding tot een blokje dansbare nummers zoals Draai het om (met Bizzey) en Miljonair (met $hirak, SBMG, Lil’ Kleine & Ronnie Flex’). Daarna komen in een wervelwind alle grote ‘collabs’ voorbij: Slapend Rijk (met Sevn Alias), Come Again (met Ronnie Flex), LIT (met SBMG).

Hij rapt strak en articuleert goed. De live ervaring is beter dan bij de gemiddelde rapper (dankzij visuals en lichtshow) maar komt nog lang niet in de buurt van bijvoorbeeld Ronnie Flex, die ook goed zingt en speelt met band.

Zijn vrouwbeeld blijft een heikel punt. ‘Respect voor vrouwen want ze dragen je,’ rapt hij op het nieuwe Gucci Pet. Maar wat als een vrouw niet je moeder is? In negentig procent van zijn nummers heeft de vrouw letterlijk een ondergeschikt rol.

Boef wordt Sofiane

Boef pakt er een stoel bij om zijn levensverhaal te vertellen. Zijn moeizame jeugd in een arme wijk in Parijs, die resulteerde in verlatingsangst: vader in de bak, moeder aan de alcohol. Vrouwen ‘geven hoofd’ en opvallend vaak combineert hij het woord vrouwen met (niet) vertrouwen, zoals in Lauw.

Als kleuter werd Boussaadia uit huis geplaatst door jeugdzorg en overgedragen aan een oom in Eindhoven.

Het leven van drugscriminaliteit en detentie waarover hij rapt in Sofiane, lijkt ergens logisch. Boef geeft een groep die ontbreekt in het publiek debat een stem.

Nu hij ‘een millie op de bank heeft’ en ‘onderweg’ is ‘naar 2’ (Ratata) lijkt er eindelijk ruimte voor introspectie. Boef blijft nog steeds ‘gewoon Boef, man,’ zo schreeuwt hij regelmatig. Maar Boef wordt ook steeds meer Sofiane.