Chaospunk en ijle zang

We leven in verontrustende tijden volgens Amnesica Scanner en Pan Daijing. Beiden artiesten brengen compleet andere muziek uit op het experimentele PAN-label. De gemene deler van hun audiovisuele optredens was vrijdag beklemming. Met een combinatie van stand up comedy, operazang en een verhaal over haar moeder die als chirurg tijdens een college het pootje van een konijn bleef breken, riep de in Zuid-China opgegroeide Pan Daijing een sfeer van vervreemding op. Ze opende met een prachtig slaapliedje en sloot af met een ijle ‘opera of despair’, worstelend met een zanger die beangstigend hoog maar prachtig zong. De spanning was onderhuids en daardoor beter voelbaar dan tijdens de show van Ville Haimala en Martti Kalliala. Another Life, het debuutalbum van het Finse duo, haalde in 2018 veel jaarlijstjes voor experimentele muziek. Hun wereld met schrille hoge computerstemmen, scheurende gitaarsynthesizers, vertraagde hardcore-ritmes en invloeden uit grunge en grime, voelt als een 3D-computergame waar iets heel naars wacht. Hun elektronische punk nodigt uit om alles los te laten en lijkt bedoeld voor krakersholen waar rebellen zich kunnen verzetten tegen de grote corporate bedrijven. Het Muziekgebouw is dat niet. Vooraan werd gedanst, op het linker balkon ook, maar pogoën gebeurde niet op ‘AS Awol,’ het nummer met de blubberig vervormde zang van computeranimatie Oracle. Die ‘vocalloid’ (animatie die zingt), kernfiguur in hun show, bleek niet meer dan een treurig puddinghoofd met drie sprieten haar. De rode stroboscopen werkten aangenaam desoriënterend, maar af en toe leek het alsof het licht helemaal aanging. Er zat veel herhaling in de grafische symbolen die knipoogden naar punk, maar afgezien van Oracle die met humor ‘J-lo’ linkte aan het kapitalisme gebeurde er weinig. Muzikaal gezien is hun ravepunk absoluut interessant, maar het komt waarschijnlijk beter tot zijn recht in een onverlichte fietsenkelder die gelijkvloers is of in een club met een goede sub.