Poppen die zweten en huilen

This Magnificent Cake! (Ce gâteau magnifique!) heeft de lengte van een halve speelfilm. Dat is maar goed ook, want je wilt hem direct nog een keer zien. Dit lange animatiedebuut van het Vlaamse filmduo Emma De Swaef en Marc James Roels is de ene keer hilarische slapstick en de andere keer tragedie. En eigenlijk moet je deze grimmige surrealistische politiek-historische slaapwandeling drie keer bekijken.

De film is een raamvertelling, een rondedans gesitueerd aan het einde van de 19de eeuw in een fictief België en een fictieve Belgische kolonie aan de Afrikaanse westkust (de titel is ontleend aan de uitspraak van Koning Leopold II dat hij ook een stukje van die ‘geweldige cake’ wil). Vijf korte, met elkaar verweven verhaaltjes voeren diverse personages op (een koning, een klarinettist, een deserteur, een dronkelap, en een ontheemde pygmee) die elk hun kleine stukje koloniale geschiedenis vertellen. Een mysterieuze droomonderwereld verbindt hun levens met elkaar.

De fenomenale poppen zijn van vilt, wol en jute, maar kunnen zweten, huilen, kwijlen. Het is allemaal zo rijk en subtiel, zo melancholisch en ingetogen, zo absurd en grappig dat je hem nog het best een vierde keer kunt bekijken, deze liefdesbaby van Roy Andersson en Luis Buñuel. Dan heb je vier steeds diepzinniger films gezien.