Jensen maakt een weinig avontuurlijke comeback

Hij had zichzelf „op de strafbank gezet” omdat hij zijn programma niet goed en spannend meer vond, zei Robert Jensen maandag bij Pauw. Zelf had Jensen gedacht dat hij een maand of zes weg zou zijn, het werd vijf jaar. Inmiddels heeft hij zich van zijn strafbank gehesen om een einde te maken aan de linkse overheersing van de televisie. Zijn nieuwe passie is de politiek.

Want ‘rechtse geluiden’ zijn volgens Jensen nergens te horen – al had hij weinig weerwoord toen Pauw hem voorhield dat bij hem iedereen wel langs wil komen, dat zelfs Geert Wilders eens in een debatje was aangeschoven. Rechtse mensen werden altijd zo kritisch ondervraagd, klaagde Jensen , ze werden neergezet als ‘halve Hitlers’.

We hoeven niet de hele pitch te factchecken; dinsdag konden we onze aandacht verleggen naar de eerste aflevering van de ‘personalityshow’. Te gast was Nigel Farage, de Britse euroscepticus die bij het Brexitreferendum de grootste triomf van zijn politieke loopbaan beleefde.

Er werd een rechts rood lopertje voor Farage uitgerold. Hij kreeg een pint bij zijn champagne en kletste met Jensen gezellig de knipselmap (underdog in de politiek, vliegtuigongeluk overleefd, Cameron, referendum, May) door. Plus een clipje van de dansende Theresa May. En nog eentje.

Eigenlijk was het gesprek verrassend a-politiek; Jensen leek zijn gast te willen behoeden voor controversiële uitspraken en vroeg niet naar migratie. Wel ging het lang over Donald Trump, een man die volgens Farage had gezworen zijn verkiezingsbeloften te houden. De Amerikaanse economie was on fire volgens Jensen, die nog maar eens herhaalde dat je die dingen nooit hoort in Nederland.

Werd er dan geen enkele kritische vraag gesteld? Toch wel, tegen het einde van het gesprek zei Jensen dat hij voor BBC-journalist ging spelen, zette hij een zeikerig stemmetje op en vroeg hij waarom Farage zo snel na de Brexit-zege was vertrokken. Het leek de act van een man die doodsbang is dat hij serieus wordt genomen.

Feminisering

Dat werd sterker in het vervolg van Jensen. Eerst was daar een conference-achtig deel over de zware tijden die de klassieke man doormaakt in tijden van feminisering. Ook hier zat een dubbel moment in. Twee keer liet Jensen een buzzer afgaan, waarna hij – daar was dat rare stemmetje weer – zijn eigen uitspraken politiek correct becommentarieerde. Het leek nergens naar.

Avontuurlijk of geestig werd het niet. Het was zelfs niet vulgair, het kabbelde door. Het aardigste was een compilatie van vreemde blikken en klanken van Matthijs van Nieuwkerk toen die onlangs in DWDD wat sekse-zaken uitgelegd kreeg door hoogleraar Esther Perel.

Plotseling zat er ook een panel tegenover Jensen, waardoor de gastheer niet meer met zijn eigen gekke stemmetjes in debat hoefde. Stella Bergsma, Anne-Fleur Dekker en Mark Koster brachten nog een beetje leven in de brouwerij – zij leken wel in het bezit van de passie die de presentator bij zichzelf nog aan het zoeken is.

De terugkeer van Jensen is vooral een kwestie van zenderlogica. Want bij RTL 7 was de afgelopen jaren wel degelijk een rechts geluid te horen, zij het verdund met voetbalpraat. Maar de zendergroep heeft Voetbal Inside kwijtgespeeld aan concurrent Veronica en moest dus op zoek naar een alternatief. Zo kwam Jensen weer in beeld, compleet met de politieke passie die hij zijn nieuwe drijfveer noemt, maar die voorlopig een jasje lijkt in de verkeerde maat.

Correctie 31 oktober: In een eerdere versie van dit stuk stond dat Voetbal Inside bij RTL 5 te zien was. Dat moet RTL 7 zijn. Dat is hierboven aangepast.