Debussy op saxofoon blijkt volkomen logisch

Claude Debussy heeft een bijzondere status in saxofoonland. Niet alleen schreef hij een van de eerste serieuze solostukken voor het nieuwe instrument, ook andere Debussy-composities blijken in lichtvoetige saxarrangementen goed tot hun recht te komen. De tweede cd van het Ebonit Saxophone Quartet, Arabesque, is een eerbetoon aan Debussy. Ebonit timmert stevig aan de weg, en hoewel Simone Müller op sopraansax heeft plaatsgemaakt voor Vitaly Vatulya zijn de mooie klank en het sprankelende samenspel gebleven. Het pleit voor Ebonit dat ze vooral onbekende werken van Debussy hebben gekozen, al zijn vroege pianostukken als ‘Symphony’ en ‘Divertissement’ flink minder interessant dan ‘Masques’. De arrangementen van Ebonit klinken steeds inventief en volkomen logisch, alsof Debussy het zo bedoeld heeft. Ook op Arabesque: Janáceks Debussy-achtige pianocyclus ‘In the mists’ en Saint-Saëns’ ‘Danse macabre’ als uitsmijter.