Op 29 september 1975 worden twee meisjes door drie welgestelde Romeinse jongemannen ontvoerd, gefolterd, verkracht en uiteindelijk vermoord. Dit ‘Delict van de Circeo’, waarvan de hoofdzaak in amper vijftien bladzijden is verteld, vormt het middelpunt van een reusachtig web van beschouwingen, persoonlijke herinneringen en verzinsels dat schrijver Edoardo Albinati in de loop van tien jaar heeft gesponnen. Zijn boek is gebaseerd op ware gebeurtenissen, waarvan hij deels getuige is geweest, maar het heet wel ‘roman’. Met overvloedig uitgewerkte beschouwingen stelt hij de misdaad voor als een gebeurtenis die is ontstaan uit diepe, collectieve krachten.