‘Ik ben zwaar verslaafd geweest aan World of Warcraft”, vertelt Bente van Dijk (30). Op zijn zestiende scheidden zijn ouders. Hij was aan zichzelf „overgeleverd”. In de jaren daarna nam het computerspel zijn leven over, zegt hij. World of Warcraft-spelers begeven zich met duizenden anderen in een online wereld. „Daar kun je een compleet andere persoon zijn.” In de Warcraftwereld keken mensen tegen hem op – in het echte leven zat Van Dijk diep in de put. „Ik wist wel dat het niet de realiteit was, maar ik was er tenminste iemand.”
Van Dijk kwam zelf zijn verslaving te boven. Zijn vriendin en haar ouders steunden hem daarbij. Hij ging studeren, vond weer structuur, stelde grenzen. Gamen is nu weer ontspanning. „In computerspelletjes streefde ik altijd naar het hoogste, ik wilde iets betekenen. Zo zat ik in World of Warcraft in allerlei besturen.”
Die behoefte om betrokken te zijn, voelt hij nog steeds, maar nu probeert hij vooral een bijdrage te leveren aan de gamersgemeenschap via de échte wereld. „Ik ben community manager van de Facebookgroep The Dutch Gamers, die 2.500 volgers heeft. En ik begon met andere gamers een Pokémon Go-groep in Waalwijk”, vertelt Van Dijk.
Tegenwoordig gaat hij geregeld een eindje lopen, met hardstylemuziek op. „Wandelen geeft me een rustig gevoel.” Hij woont nu samen met zijn vriendin in Waalwijk. „Wanneer zij thuis is, gaat de Playstation niet aan.”
Voor Van Dijk is het spel Assassin’s Creed ongeëvenaard. In het spel vecht je tegen de Tempeliers, een ridderorde die echt heeft bestaan. „De geschiedenis intrigeert me.” Het tweede, en zijn favoriete deel van de tiendelige serie speelt zich af in Italië ten tijde van de Renaissance. „Ik zet bijna elke vijf minuten het beeld op pauze om rond te kijken. Tegenwoordig zijn games bijna niet van echt te onderscheiden. Dat is het voor mij: op wereldreis vanaf m’n bank.”
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2017/11/aco_screen_pyramids_e3_170611_330pm_1497209515.jpg)
Zijn duplexwoning staat vol vitrinekasten met gadgets van het spel: beeldjes en sierwapens vooral. Van Dijk opent een kastje om te laten zien hoevéél hij precies heeft. Kartonnen verpakkingen zijn minutieus op elkaar gestapeld. „Tetris, hè”, zegt hij.
Geen nieuws meer volgen
Het nieuws volgen doet hij niet meer. Hij volgde op Facebook De Telegraaf en nu.nl maar is daarmee gestopt. „Het fokte me te veel op. Het grootste deel gaat nergens over, dan is die weer zwanger, of is die getrouwd.” De reacties op berichten droegen ook bij aan zijn weerzin. „Mensen gunnen elkaar online niets. Keyboard warriors noemen wij ze in de gamewereld: mensen die vanachter hun computer nare reacties plaatsen.”
De reacties trok hij zich zo aan dat hij zelf ging reageren, om voor mensen op te komen. Dat doet hij niet meer. „Ik werd er prikkelbaar van. Misschien deed ik het omdat ik zelf vroeger ben gepest.” Facebook-reacties zijn bovendien vaak gebaseerd op eenzijdige informatie, meent Van Dijk. „Kijk naar het recente ‘nieuws’ over de stijging van het aantal scheidingen als gevolg van de enorme populariteit van de game Fortnite: sommige mensen doen niks anders meer dan dat spel spelen. Een spel is nooit de enige oorzaak van een scheiding. Maar in de reacties krijgt de gamewereld het zwaar te verduren.”