Sjoerd Stok heeft een raar gevoel voor schoonheid. Wie maakt er nou een schilderij van een moderne spoorbrug? Zelfs de vieze graffiti laat hij zien. Zijn schilderijen zijn een soort snapshot van de dagelijkse werkelijkheid, waarvan de esthetiek pas langzaam tot je doordringt. Zoals de geel-zwarte peilstok in het water onder de brug, of de sierlijke wenteltrap naar het wachtershuisje.
Sjoerd Stok studeerde deze zomer af aan de Artez Enschede in de richting Fine Art Painting met meer werken in deze stijl. Zoals een compositie van drie kantoorgebouwen van onderaf gezien, nachtelijke tunnelbouw met rood-wit veiligheidshek en een interieur met tegels en bakstenen dat gesloopt wordt.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412893-391672.jpg|https://images.nrc.nl/DcqfR_8iu2Q08Nvf61nW7s7Nj20=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412893-391672.jpg|https://images.nrc.nl/r1kyQKVtjDuiMmWn3WIK0uRJIO4=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412893-391672.jpg)
Onaf: potloodrasters en lijnen
Sjoerd Stok beseft blijkbaar dat er iets merkwaardigs is met zijn schilderijen, want de meeste zijn niet afgemaakt. Het potloodraster dat hij gebruikte voor het perspectief van de spoorbrug is nog duidelijk zichtbaar. De lucht boven de brug heeft hij maar deels geschilderd en andere details zijn slechts geschetst.
Het wordt nog merkwaardiger als je met je neus op het schilderij gaat staan: er zit hoogteverschil in. Het deel boven de balansarm van de brug is niet alleen geschilderd, het ligt ook dieper dan de rest. Maar wat het vooral een raar en mooi schilderij maakt, is dat er zo enorm veel lijnen alle kanten oplopen. De bovenleidingen van het spoor, brugleuningen, de voegen in het beton van de brug, steunkabels van een seinpaal en dan ook nog dat raster. „Dat interesseert me erg”, zegt Sjoerd Stok. „Lijnen en een vlakverdeling waar alles door elkaar heenloopt. Het is eigenlijk gecontroleerde chaos.”
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412773-bc8115.jpg|https://images.nrc.nl/zobkEGT94-4DZtuasaxgXU45Iyo=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412773-bc8115.jpg|https://images.nrc.nl/OOJFyOq0BqXACLc8m0KPqmptUI8=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data36412773-bc8115.jpg)
Het schilderij van de spoorbrug heet Brug Rotterdam (2018, acrylverf op hout met mixed materials, 122×122cm). „Het is naar een foto die ik bij de Van Nellefabriek heb gemaakt, waar de bus stopt als je naar Art Rotterdam gaat.” Stok kiest voor zijn schilderijen graag bijzondere onderwerpen en locaties. „Het intrigeerde me dat iedereen voor de Van Nellefabriek komt en niet voor de omgeving daar. Een brug is voor de meeste mensen iets om overheen te rijden of onderdoor te gaan. Het is niet de bedoeling erbij stil te staan.”
Sjoerd Stok houdt ook van stadse onderwerpen. „Vooral de niet mooie elementen, plekken waaraan mensen zich een beetje ergeren.” Zoals een bouwplaats in Deventer, waar een tunnel onder het spoor werd gemaakt. „Lawaai, rotzooi, wegomleidingen. Wat me intrigeert is dat zo’n locatie telkens verandert.”
Fotografiebaan door Instagram
De foto waarop Construction Site Colmschate 2 is gebaseerd, maakte hij op een dag dat hij laat terugkwam in Deventer na een lange dag op de academie in Enschede. „Er stonden die avond kranen en ik zag het spel van het licht met de hekken. Een adembenemend moment, dat je niet zou verwachten bij een bouwplaats. Best romantisch ook.”
Gevraagd naar zijn toekomstplannen, vertelt Stok dat hij sinds 1 augustus een fulltime baan heeft. Naast schilderen was hij al een tijd druk met productfotografie op Instagram (sjoerds_). Horloges, messen en andere spullen. Soms gesponsord door Amerikaanse bedrijven, zoals een maker van hoogwaardige zakmessen (‘sieraden van 350 euro voor je broekzak’). „De webwinkel Knives & Tools kende mijn Instagram en heeft me een droombaan gegeven. Ik doe nu de creatieve kant van de webwinkel, video’s en foto’s maken, teksten schrijven en beurspresentaties ontwerpen.”
Kunst wil hij beslist blijven doen, al beseft hij dat het zeker de eerste tijd lastig wordt naast een volle werkweek. „Maar net als met mijn kunst ben ik daar continu bezig met mensen raken.”