Heeft Apple nog geheimen over? De iPhone XC, XS, de XS Max… er blijft weinig te raden over aan de nieuwe iPhones die later deze week voorgesteld worden. Het aanstaande besturingssysteem iOS 12 – ook voor oude iPhones en iPads – heeft geen verrassingen meer; je kunt het al een paar maanden uitproberen.
De beste toevoeging aan iOS 12 vind ik Schermtijd, software die je helpt om bewuster van je smartphone gebruik te maken en je niet continu te laten afleiden. Je kunt je telefoongedrag analyseren en limieten opleggen aan de tijd die je met apps doorbrengt. Als je jezelf niet in de hand kunt houden dan doet je telefoon dat voor je, als een bemoeizuchtige ouder.
Het is vreemd: duizend euro betalen voor een apparaat vol mogelijkheden, om vervolgens die mogelijkheden expres te beperken. Nieuw! De iPhone die je niet mag gebruiken!
Maar het werkt. Volgens Schermtijd is het gebruik van Twitter en WhatsApp, mijn twee hoofdzonden, flink gedaald. Niet elke app is gelijk: mail valt volgens Apple in de categorie ‘Productiviteit’, terwijl mijn inbox me meer afleidt dan WhatsApp. Sinds ik de groepsapps het zwijgen oplegde, lacht het leven me weer tegemoet.
Schermtijd is goed getimed. Weg met dat dwangmatige telefoongebruik, kinderen moeten hun schermen vaker inruilen voor sporten. We hebben meer lichaamsbeweging nodig dan het wegklikken van cookiemeldingen van de publieke omroep – hoewel je daar een flinke conditie van krijgt.
Google heeft een eigen variant op Schermtijd: Digital Wellbeing, voor Android (update: vanaf versie 9.0). Toch vind ik het een typische Apple-uitvinding – dat bedrijf hangt graag de moraalridder uit. Of het nou gaat om strenge privacy-instellingen, de strakke regie in de App Store – geen geweld, discriminatie en expliciete erotiek – of de verheerlijking van de fitnesscultuur met de Apple Watch: Apple verpakt zijn gadgets niet alleen in gerecycled karton maar ook in een way of life.
Dat zie je terug in de winkels. Nieuwe Apple Stores heten geen ‘Store’ , maar ‘Apple’. Het zijn verzamelplekken om gelijkgestemde iPeople te treffen. In een paar grote steden bouwt Apple nieuwe winkels op pleinen en in parken. Onder meer in Stockholm, Melbourne en Washington DC eist het rijkste bedrijf ter wereld de openbare ruimte op, om nog meer iPeople samen te kunnen brengen.
Dat is de erfenis van Apple-oprichter Steve Jobs, overleden in 2011. Hij zei ooit: „Technologie alleen is niet genoeg, maar als technologie samenkomt met kunst en maatschappij leidt dat tot resultaten die je hart laten zingen.”
Over Jobs eigen way of life zijn de meningen verdeeld. Hij was onuitstaanbaar en maatschappelijk niet erg betrokken. Dat bleek uit de biografie van Walter Isaacson, en zeker uit Small Fry. In dit nieuwe boek haalt Jobs oudste dochter, Lisa Brennan-Jobs, herinneringen op aan haar vader. Hij ontkende jaren haar bestaan. Toen Lisa toch tot zijn gezin werd toegelaten, was hij koud en harteloos, niet in staat zich normaal tot haar te verhouden. Op zijn doodsbed meldde Jobs fijntjes dat ze ‘naar toilet rook’. Van je ouders moet je het hebben.