Eindelijk is er een pil voor alles

Makkelijk is het niet, opvallen met een nieuwe tv-serie. Het aanbod blijft sinds de opkomst van Netflix belachelijk snel groeien en de lat ligt hoger dan ooit dankzij Game of Thrones, The Handmaid’s Tale en Mad Men. ‘Gewoon goed’ is niet meer goed genoeg: de veeleisende kijker moet overtuigd worden met unieke elementen. Als maker kun je dus maar beter een troef achter de hand hebben. De meest veelbelovende serie van het najaar heeft er meerdere.

„This is some multi-reality brain magic shit”, zegt actrice Emma Stone in de trailer van Maniac, een Amerikaanse scifi-fantasy-dramaserie van regisseur Cary Fukunaga. Maniac lijkt een mix van de intelligente blockbuster Inception, het eigenzinnige meesterwerk Eternal Sunshine of the Spotless Mind en de ruimteklassieker 2001: A Space Odyssey. Oh, en we zien ook even een soort muppet in beeld.

De eerste blikvangers zijn de twee hoofdrolspelers. Oscarwinnares Emma Stone (La La Land) maakt met deze serie haar debuut op het kleine scherm. Ook haar tegenspeler Jonah Hill was tot nu toe vrijwel alleen in de bioscoop te zien. De twee braken ongeveer op hetzelfde moment door met rollen in de charmante tienerkomedie Superbad, nu zijn ze voor het eerst in elf jaar weer samen in beeld.

Zulke A-sterren kiezen hun projecten meestal zorgvuldig uit, dus de scripts van Maniac bevatten waarschijnlijk spannend materiaal. Stone won al een Oscar en Hill, begonnen als komisch acteur, is steeds vaker in serieuze rollen te zien. Recentelijk had hij een glansrol in Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot, een film waarin hij zich kon meten met hoofdrolspeler Joaquin Phoenix.

Pillen

Een filmster in je serie is echter geen uniek element, sterren als Nicole Kidman en Reese Witherspoon (Big Little Lies), Ewan McGregor (Fargo seizoen 3) Amy Adams (Sharp Objects) gingen Stone en Hill al voor. Het zijn dan ook vooral de visuele en prikkelende narratieve elementen die voor de meeste voorpret zorgen.

Stone en Hill spelen twee eenzame mensen die zich opgeven voor een mysterieus farmaceutisch onderzoek. De twee kennen elkaar niet, maar lijken een bijzondere band te hebben. Een uitvinder heeft pillen ontwikkeld die alles in het hoofd kunnen herstellen: van liefdesverdriet tot ernstige psychische problemen. In een interview met Elle geeft Stone al aan dat de pillen in elk geval niet altijd het gewenste effect hebben: „Na verloop van tijd zie je dat menselijke connectie en liefde het enige is wat ons door het leven sleept.”

Door het nemen van de pillen komen de hoofdpersonen terecht in fantastische droomwerelden: van een Lord of the Rings-achtige omgeving waarin Stone als elf rondloopt, tot een setting die doet denken aan klassieke gangsterfilms. Net als in Inception moeten ze missies doen in hun eigen hoofd. Tenminste, zo lijkt het.

Lekker kort

Dat klinkt vrij vaag, aan Fukunaga de taak om het behapbaar te maken. De regisseur heeft zich op seriegebied bewezen met het uitzonderlijke eerste seizoen van de misdaadserie True Detective (HBO). Hij regisseerde alle afleveringen van dat seizoen en gaf het gebeuren veel visuele flair. Website The Ringer noemde een van zijn scènes in True Detective zelfs een omslagpunt voor de tv-wereld, het moment waarop visuele ambitie op televisie net zo belangrijk werd als het script. In een gecompliceerde take van zes minuten brengt Fukunaga een politie-inval bij een bende op een ongeëvenaarde manier in beeld. Dat Fukunaga nu met Maniac opnieuw de hele trukendoos mag opengooien is spannend.

Nog een pluspunt: de relatief korte speelduur. Het seizoen bestaat uit tien afleveringen van dertig minuten, een verademing in een tijd waarin te veel dramaseries van met name Netflix te lang gerekt worden (zoals Orange is the New Black).

Maniac verschijnt in een, op creatief vlak, wat onevenwichtig jaar voor Netflix. Er waren prima nieuwe seizoenen van series als GLOW, maar ook beschamende missers als Insatiable. Verder ontbreekt dit jaar een grote popculturele klapper in de categorie Stranger Things. Hopelijk gaat Maniac dat gat vullen.