Stromen strodder

‘Als alles fucking kut gaat, merk je wat je aan een goede vriendschap hebt.” Jade Groot (34) kan het weten. Samen met vriendin Laura ging ze eerder dit jaar op surfvakantie naar het Marokkaanse dorp Taghazout.

Het tripje begint met een bijzonder moment voor de inwoners van de kustplaats: voor het eerst in twintig jaar regent het onophoudelijk. Lichte miezer wordt afgewisseld door hoosbuien en het water stroomt door de straten van het dorp.

Taghazout is duidelijk niet gebouwd op dat weer. De smalle paden, vrijwel allemaal onverhard, veranderen in modderstromen. Er wordt bovendien aan het riool gewerkt, waardoor grote delen van het dorp veranderen in modderige bouwputten.

In het dorp lopen tientallen zwerfhonden rond, die hun behoefte op straat doen. De poep vermengt zich met het regenwater, waardoor de grond een ondefinieerbaar mengsel van bruin wordt. De vriendinnen besluiten de Nederlandse taal te verrijken met een woord voor de substantie onder hun slippers: strodder – ergens tussen stront en modder in.

Omdat het dorp hoog gelegen is, lopen de strodder-stromen de zee in. Het water lijkt wel chocolat chaud, grappen de surfleraren. Ze waarschuwen de surfers dat het misschien geen goed idee is om met open wonden het water in te gaan.

De eerste dag staat de wind verkeerd en kan er niet gesurft worden. Een dag later is het beter weer en al snel liggen de vriendinnen in het water, net als alle andere inwoners en toeristen in Taghazout. „Het was vechten voor een plekje”, zegt Groot.

Tijdens het peddelen komen ze niet alleen andere surfers tegen, ook ligt de zee vol met plastic. „Om de zoveel tijd had je verpakking aan je arm hangen.”

De eerste twee pechdagen blijken slechts een voorproefje voor de rest van de vakantie. Tijdens een wandeling glijdt Groot uit en haalt haar knie lelijk open. Haar vriendin Laura ontdekt beten van bedwantsen op haar gezicht, waarna ze van kamer moeten wisselen. Niet veel later valt Laura van de trap met een grote blauwe plek op haar bil als gevolg. En de vakantie wordt op de wc afgesloten wegens een fikse voedselvergiftiging. „Een explosief einde”, noemt Groot het.

Inmiddels durven ze weer na te denken over de volgende surfvakantie, maar naar Taghazout gaan ze niet meer terug. „Waarschijnlijk gaan we in oktober al, om deze vakantie zo snel mogelijk te overschrijven met een nieuwe ervaring”, zegt Groot. Het kan alleen maar beter worden.