Genoeg gekwakkeld: Fernando Alonso houdt nu de eer aan zichzelf

Met een even ontroerende als melige video van een minuut maakte hij een einde aan maandenlange speculatie. Typisch Fernando Alonso. Dit seizoen zal zijn laatste zijn in de Formule 1, is de boodschap, begeleid door een pianodeuntje dat waarschijnlijk bovenaan in een zoekresultaat op Google verscheen. Hij richt zich tot de sport. „Je speelde met mij en ik leerde met jou te spelen”. Later: „Elke keer als ik de klep van mijn helm sluit, voel ik je warme omhelzing.” Tot slot: „Ik weet dat je van me houdt, wees er zeker van dat ik ook van jou houd.”

Zeventien jaar in de hoogste klasse van de autosport, twee wereldtitels – daar zal het bij blijven. Noem het de eer aan zichzelf willen houden, Alonso (37) zegt het in het filmpje zelf ook: hij is nu nog steeds heel goed, zo wil hij zich graag de Formule 1 herinneren. Het is misschien alleen wat laat om de eer aan zichzelf te houden. Hij was al jaren een coureur die veel beter was dan de auto waarin hij reed. Uitzicht op iets beters was er niet, dus is het eindelijk goed geweest.

Dear F1 ….. pic.twitter.com/G9ZzdMwgMn

— Fernando Alonso (@alo_oficial) August 14, 2018

Jongste kampioen

Alonso, geboren in Oviedo in de noordelijke Spaanse provincie Asturië, maakte in 2001 op 19-jarige leeftijd zijn debuut in de Formule 1 bij het team van Minardi. Hij reed vervolgens vijf jaar voor Renault, waarvan het eerste als testcoureur. In 2005 werd hij op 24-jarige leeftijd de toen jongste kampioen in de Formule 1 ooit (in 2010 werd Sebastian Vettel dat bij Red Bull, op 23-jarige leeftijd). Het jaar erna werd Alonso wederom wereldkampioen.

De jaren erna kwam hij niet verder dan een derde plaats in de strijd om de wereldtitel bij McLaren in 2007 en drie tweede plaatsen in zijn vijf jaar bij Ferrari (2010, 2012, 2013).

De terugkeer naar McLaren in 2015 was er één van veel geld en grote beloftes, maar die werden zelfs niet een béétje waargemaakt. De samenwerking van het ooit zo succesvolle team met Honda als motorleverancier werd een ramp. Talloze uitvalbeurten, een schrijnend tekort aan snelheid. Beter dan een vijfde plek in een grand prix werd het niet.

De ergernis werd steeds meer voelbaar bij Alonso, die zich vaak cynisch uitte op de boordradio. Even humoristisch als pijnlijk. Net als in 2015 in Brazilië toen hij na het zoveelste probleem met zijn auto in de kwalificatie vroegtijdig sneuvelde en besloot aan de rand van het circuit van Interlagos te gaan zonnen, zittend op een campingstoeltje.

Lees ook ons stuk van vorig jaar over de sores bij McLaren: Alonso, de coureur die te goed is voor zijn auto.

McLaren zelf wilde Alonso koste wat kost behouden en er werd alles gedaan om hem tevreden te houden. Daarom kon hij ook de grand prix in Monaco vorig jaar overslaan om voor het eerst mee te doen aan de Indy 500. Een nieuwe uitdaging. Hij kon lang meedoen om de overwinning, maar viel uiteindelijk kort voor het einde uit met motorproblemen. Toch was het „fijn weer eens competitief te zijn”.

De samenwerking met Honda werd na vorig seizoen beëindigd, maar de hoop dat een motor van Renault dit jaar McLaren dichter bij de drie topteams zou brengen, bleek ijdel. Toch haalt Alonso het maximale uit een zeer matige auto, eigenlijk al jaren. Hij toont met regelmaat zijn klasse in inferieur materieel.

Commotie

Niemand ontkent dat Alonso nog steeds een geweldige coureur is. Maar bij een topteam kwam hij niet meer. Daarvoor is hij te berucht geworden als iemand met wie het moeilijk samenwerken is, iemand die voor commotie zorgt, voor oorlog met teamgenoten. Toen de naam van Alonso pas werd geopperd als vervanger van Daniel Ricciardo bij Red Bull, zei teambaas Christian Horner dat dat hem niet ideaal leek, vanwege diens reputatie.

Er is een grote kans dat Alonso zijn carrière zal voortzetten in de Indycar Series in de VS, en het zal combineren met ‘endurance racing’. Dit jaar won hij tijdens zijn eerste poging al de 24 uur van Le Mans. Als hij de Indy 500 zou winnen, wordt hij de tweede coureur ooit, na Graham Hill, die de ‘Triple Crown’ pakt: de Grand Prix van Monaco (die won hij in 2005 en 2006), de Indy 500 en Le Mans. „Ik voel me nu een completere coureur dan ooit”, zei Alonso dinsdag in een persbericht van McLaren. „Ik beleef een van de gelukkigste tijden van mijn leven, maar ik moet nu door met nieuwe avonturen.”