Kroatisch knipoogtrauma

En toen was daar opeens Kroatië, stilletjes de finale binnengeslopen. Gesloopt door drie verlengingen, gesterkt door drie ontsnappingen. Een landje met vier miljoen inwoners dat net z’n 27ste verjaardag vierde en niet eerder een finale speelde. Sympathiekere voetbalsprookjes bestaan niet.

Er zijn genoeg redenen om van Kroatië te houden. De geweldige spelmaker Luka Modric. De onvermoeibare Ivan Perisic. Sluipschutter Mario Mandzukic. Hun vernedering van Argentinië. De uitschakeling van Engeland. Davor Suker.

Maar het lukt me niet. Ik heb een knipoogtrauma.

Voor niet-Ajacieden: op 7 december 2011 liet Dinamo Zagreb Olympique Lyon met 7-1 winnen. Tegelijkertijd werden er twee zuivere Ajax-goals tegen Real Madrid afgekeurd. Een clusterfuck waardoor niet Ajax, maar Lyon doorging in de Champions League.

Omkoping is uiteraard nooit bewezen, maar de verdenking werd aangewakkerd door een knipoog van een Kroatische verdediger naar de Franse spits. Die verdediger zag er toen nog uit als een pukkelige puber. Vorige week trok hij met een griezelige kop z’n shirt uit toen hij scoorde tegen Rusland.

Zolang Domagoj Vida voor Kroatië speelt, lukt het mij niet voor dat team te klappen. Beetje jammer dat ze de finale spelen tegen het land van die andere club van het trauma van 2011.