Charme is nooit ver weg in musical ‘She loves me’

Jongen en meisje werken als collega’s in een parfumeriezaak en lijken een grondige hekel aan elkaar te hebben. Maar wat ze niet weten, is dat ze intussen ook elkaars liefste correspondentievrienden zijn.

Zo ging het in 1937 in het toneelstuk Parfumerie van de Hongaarse schrijver Miklós László, in 1940 in de film The shop around the corner van Ernst Lubitsch en in 1998 in de film You’ve got mail. En zo ging het bovendien in 1963 in de succesmusical She loves me van de Broadway-veteranen Jerry Bock (muziek) en Sheldon Harnick (zangteksten). Eén keer eerder is daarvan een Nederlandse versie gemaakt met uiterst charmant resultaat. En nu is er een tweede, dankzij De Kernploeg die sinds vorig jaar kortlopende zomerproducties maakt.

Ook nu is die charme nooit ver weg. Maar regisseur Benno Hoogveld legt veel meer de nadruk op de comedy-kanten van het verhaaltje – met uiterst vrolijk makende gevolgen. Op de speelvloer van een grote hal in Amsterdam-Noord wordt hoogst inventief met metershoge zetstukken geschoven die aanvankelijk de letters LOVE vormen en nadien alle mogelijke locaties aanduiden. Daarin speelt zich een strakke – en vaak grappig geënsceneerde – intrige af, waarbij de soepele vertaling van Florus van Rooijen geen moment als een vertaling klinkt. Waarbij een zevenkoppig orkestje met flair de elegante melodietjes speelt.

Verder zijn acht spelers verzameld, die wel raad weten met zulk speels amusement. Christanne de Bruijn en Joey Schalker vormen een raak ruziënd liefdespaar, terwijl Desi van Doeveren excelleert in komische expressies, Freek Bartels met veel effect een gemiddelde musicalheld parodieert en Dennis Willekens mooi millimeterwerk maakt van zijn dienende rol als winkelbediende.

Zodat deze zomerproductie het met gemak kan opnemen tegen heel wat wintervoorstellingen.