Ontdekkingsfestival Rewire kwam dit jaar wat stroef op gang. Synthduo Kyle Dixon & Michael Stein, makers van de soundtrack van hitserie Stranger Things, moesten de oude Electriciteitsfabriek betoveren met hun sfeervolle soundscapes. Maar zonder filmbeelden gebeurde er te weinig in de muziek.
Een andere tegenvaller was de afzegging van club-pop-producer Sophie, die een optreden zou doen met twaalf danseressen. Mykki Blanco werd aangekondigd als invaller en bleek gelukkig meteen de beste artiest van de eerste avond. De queer rapper kroop in een minirok met ontblote bast over het podium en dook grommend het publiek in, pruik tussen haar tanden. Ze rapte over seksualiteit, identiteit en leven met de diagnose HIV.
Intussen was Lyzza was ingesprongen tijdens haar set achter de draaitafels. De dj en producer uit Amsterdam had eerder die avond al laten horen wat voor potentie er zit in haar energieke producties met opzwepende percussie, harde rauwe beats, galmende synths en scherpe teksten waarin ze een positief en krachtig vrouwbeeld schetst tijdens haar eigen liveset.
Sowieso stond het festival bol van de goeie live-acts: van de West-Afrikaanse woestijnbeats van Ammar 808 tot de sfeervolle slow techno van Nadia Struiwigh. Het waren juist die onbekende namen in het programma die aangenaam verrasten. De Spaanse Jasss maakte indruk met duistere broeierige soundscapes van haar debuutalbum Weightless, Nadia Struiwigh liet slow techno horen die de sfeer opriep van oude Autechre-platen en Gwyer speelde nummers van haar laatste album Rembo, met vette baslijnen die toch ontzettend lichtvoetig klonken.
Zaterdag waren er ook bijzondere visuele shows van met name Lanark Artefax. Het publiek keek naar fractals die uit elkaar vlogen op het ritme van niets ontziende sloopkogelbeats terwijl de Britse producer ernaast stond, verscholen in een kooi. „Hij gaat de boel slopen”, zeiden twee jongens in het publiek. Het optreden was spannend en ontregelend, net als Rewire zelf.