Fans mochten hun emotie tonen, na de 5-0 moet het klaar zijn

Van binnen gloeide Reinier Robbemond van trots toen hij zondagochtend door de felicitaties op zijn telefoon scrollde. „Al die mensen die het je gunnen.” Meer dan 150 felicitaties, allemaal met dezelfde strekking: ongelofelijk. Niemand die kon bevatten wat hij de avond ervoor presteerde in zijn eerste duel als interim-coach van Willem II, na het opstappen van Erwin van de Looi.

Robbemond kon dat zelf ook nauwelijks, beduusd als hij was na de onverwachte ontknoping van een bizarre week op de burelen van de club. Een supportersmanifest, een weggehoonde hoofdtrainer, in zijn geval plotseling promotie tot hoofdtrainer en vervolgens met 5-0 winnen van een topclub die al sinds 1964 niet met zulke grote cijfers had verloren.

Ja, hij mocht als hoofdcoach de complimenten innen na de zege op PSV. Maar wat hij zaterdag al voor de camera zei, herhaalt hij zondag: „De credits zijn ook voor Erwin. Vanochtend heb ik hem ge-appt dat dit ook zijn overwinning is. Het was óns strijdplan. De lef, de overtuiging. Hier zat alles in wat hij had willen zien.”

De ironie is dat dit ook geldt voor de supporters die het vertrek van zijn collega hebben ingeluid. De mannen achter het protest dat vijf dagen eerder werd verspreid middels een manifest dat persoonlijk aan de leiding van Willem II werd overhandigd door een Tilburgse advocaat.

De advocaat is voorzitter van Kingzine, een van de vijf supportersgroeperingen van Willem II, en dat is dan ook de hoedanigheid waarin Wim Vos zich dinsdagmiddag meldde bij algemeen directeur Berry van Gool. Aanleiding was een gesprek tussen de supporters en de directie van Willem II, dat werd ingelast na de 2-0 nederlaag bij sc Heerenveen. Supporters en directie spreken geregeld met elkaar. Boosheid, vraagtekens, opheldering: in Tilburg wordt de harde kern gehoord. Dat leidt tot discussie, maar ook tot wederzijds begrip.

Evaluatiegesprekken

„Een bizarre week”, zegt Van Gool. „Het ging van emotie naar ratio, van emotie naar ratio. Voor mij was het hogeschool-emotie-management.”

Heerenveen-uit was het begin van een onrustige week. „Ook ik ben supporter en werd na die wedstrijd aan het denken gezet. Het spel was een aantal weken niet best. Dan ga je als club nadenken over de positie van de trainer. Maar na de evaluatie op zondag en maandag geloofden we nog steeds dat Erwin de juiste man was.”

Maandagavond concluderen de supportersgroepen juist dat het zo niet langer kan. Er komt dinsdag geen overleg, laten zij Van Gool weten. In plaats daarvan komt een van hen, in dit geval Wim Vos, een pamflet namens hen allen overhandigen. Boodschap: Van de Looi moet weg. Reden: slecht en uitzichtloos voetbal. „De trainer is geen visitekaartje van de club”, luidt een van de knelpunten.

Zo hard als de boodschap is, zo prettig verloopt het gesprek tussen Van Gool en voorzitter Vos. „We hebben op ons gemak een broodje gegeten”, zegt Van Gool. Wie hooligan-achtige figuren verwacht bij leiders van deze clubs, zit er naast. „Zeker die bestuurders zijn keurige jongens. Het is voor hen ook niet makkelijk. De harde roepers in zo’n groep hebben de overhand, maar zij moeten vervolgens de boodschap verkondigen.”

Karaktermoord

Effect heeft het statement eerst niet. Althans, niet op de directie en de raad van commissarissen, die woensdag een tegenreactie publiceren. Daarin zeggen ze de zorgen te delen maar uiten ook hun boosheid over het feit dat het ongenoegen zich op één man toespitst. Karaktermoord is al gepleegd, het schavot al klaargezet.

„Dat is zo’n voetbalwet, hè”, zegt de geblesseerde aanvoerder Jordens Peters. „De trainer is de kop van Jut, maar ik vind in dit geval met name de spelersgroep verantwoordelijk.”

Reinier Robbemond neemt met verbazing kennis van het manifest. „Als staf volgden wij geen sociale media. We zijn alleen maar bezig met wat zich op het veld afspeelt. Maar zoiets krijg je via-via toch mee. Als ik dan zie waar het supporters om gaat, denk ik dat we ook realistisch moeten zijn. Als je de zestiende begroting van de eredivisie hebt, is het misschien wel terecht dat je vijftiende staat.”

Binnen de club is er één man die zich het statement wel aantrekt. Van de Looi zelf. Nadat dinsdagmiddag de vertwijfeling bij hem heeft toegeslagen, volgt woensdagmiddag een appje naar technisch directeur Joris Mathijsen om te praten. ’s Avonds wordt het papierwerk afgehandeld, donderdagochtend om half negen licht hij de spelers over zijn vertrek in. Financieel zijn hij en de club er snel uit. Drie maanden later zou hij sowieso al vertrekken. „Een professioneel besluit”, meent Van Gool, van een man die nog meer onrust voorzag als hij zijn werk had voortgezet. Jordens Peters: „Ik ken Erwin als vechter. Met zijn vertrek is hij over zijn eigen schaduw heen gestapt.”

Als de brandweer

„Ik heb er veel respect voor dat Erwin deze keuze heeft gemaakt in het belang van de club en het team”, zegt interim-trainer Robbemond. „Maar de manier waarop dit is gegaan, doet ook mij pijn. In het voetbal vinden we het kennelijk normaal dat er zo op de man is gespeeld. Ik denk er anders over.”

Het raakte ook de spelers, maar tegelijk bespeurde aanvoerder Peters een typische reflex uit het voetbal: niet te lang malen om het verleden, negatieve energie gaat ten koste van het heilige doel, de eerstvolgende wedstrijd. „Er heersten gemengde gevoelens. In het voetbal gaan spelers en trainers soms zo snel weg. Ik verwachtte vooral een reactie op het veld. Na de nederlaag bij Sparta hebben we ook rake woorden tegen elkaar gesproken, tegen VVV gingen we vervolgens als de brandweer. Ik voelde dat we tegen PSV hoe dan ook een goede wedstrijd zouden spelen.”

De wedstrijd is weergaloos. 12.500 toeschouwers zien Willem II wervelen zoals de club dat vermoedelijk nooit meer zal doen tegen een koploper van de eredivisie. „Nu ben ik benieuwd hoe het team volgende week speelt”, zegt Peters. „Het mag niet zo zijn dat we alleen zo voetballen als reactie op de chaos.”

Directeur Van Gool hoopt dat de aanhang zich vanaf nu positief manifesteert. Willem II moet blijven winnen om nacompetitie te ontlopen. „De supporters hebben hun emotie getoond, nu moet het klaar zijn. Ik beschouw het als een huwelijk. Soms is er een kink in de kabel, daarna laat je de lakens weer wapperen.”