Das Mag stopt met literair tijdschrift

Literair tijdschrift Das Magazin houdt op te bestaan. Na de verschijning van het vijfentwintigste nummer, volgende maand, eindigt het na zeven jaar. Het einde is „noodzakelijk”, zegt oprichter en hoofdredacteur Daniël van der Meer, die samen met medeoprichter Toine Donk in 2015 ook de uitgeverij Das Mag begon. Zij zien hun tijdschrift, op dit moment het grootste zelfstandige literaire tijdschrift in Nederland, niet meer als de beste manier om lezers te vinden. Van der Meer vormt samen met Marscha Holman nu de hoofdredactie.

Waarom stoppen? Is Das Magazin mislukt?

Toine Donk: „Nee. Toen we in 2011 begonnen werkte ik in een boekhandel, waar alleen mannen van zestigplus literaire tijdschriften kochten. Die werden dan ook nog volgeschreven door steeds dezelfde mensen, die niet geïnteresseerd leken in het vinden van een nieuw publiek. Daar gingen wij tegenin. Wij wilden laten zien dat er wel degelijk een jong publiek bestaat dat literaire tijdschriften wil lezen. Zolang het maar relevant is, met nieuwe schrijvers werkt en er fantastisch uitziet.”

Daniël van der Meer: „Het tijdschrift loopt nu beter dan ooit, we hebben genoeg vaste abonnees, steeds meer mensen kennen ons, schrijvers willen er graag in staan. Doorgaan was de gemakkelijke weg. Maar we vinden het tijdschrift niet meer de beste manier om met nieuwe schrijvers te werken.”

Wat komt er dan voor in de plaats?

Van der Meer: „In april lanceren we een ‘sampler’, dat een jaarlijks boek moet worden met langere verhalen van nog niet gepubliceerde schrijvers – zoals het cd’tje met onbekende artiesten dat je vroeger bij muziekbladen kreeg. En we gaan een podcast maken met en over literatuur.”

Is het daarvoor nodig om te stoppen met een succesvol tijdschrift?

Van der Meer: „Het was nooit ons doel om een tijdschrift voor de eeuwigheid te maken. Meer mensen in de boekenwereld zouden zich de vraag moeten stellen: is het niet tijd om de koers te herzien? Verder is de ambitie die we voelden voor het tijdschrift voor een groot deel opgegaan in de uitgeverij.”

Waarom dragen jullie het tijdschrift niet over aan een nieuwe hoofdredactie?

Van der Meer: „We zagen niet direct de juiste mensen die dat zouden kunnen en willen.”

Donk: „De mensen die bij onze ambities passen, zouden liever zelf iets beginnen. Wij hadden destijds ook geen project van iemand anders over willen nemen en wij hebben altijd zo hard gewerkt omdat Das Magazin ons eigen kind was. Bovendien: er schuilt een enorme schoonheid in iets afronden om dan te kunnen zeggen: het was mooi.”

Voor jullie, ja. Maar nu blijft er nóg een literair tijdschrift minder over. Is dat geen verschraling?

Van der Meer: „Ik hoop erg dat er weer een nieuw literair tijdschrift komt, maar dat moet iemand dan zelf beginnen. Liefst met een redactie die zegt: wat Das Magazin deed is achterhaald, zó moet het.”

Een nieuwe concurrent voor Das Magazin, een laagdrempelig blad voor fictie en poëzie van literair talent, is er de laatste zeven jaar niet bijgekomen.

Van der Meer: „Ja, dat we na zeven jaar nog steeds als jong en hip gezien worden, is een schande. Je zou het als onze verantwoordelijkheid kunnen zien om een literair tijdschrift in stand te houden, maar dat is een heel beperkte blik op wat er moet gebeuren in de literatuur.”

Donk: „Wij vinden dat het gevoel van verantwoordelijkheid om mensen te verleiden voor de literatuur te weinig leeft in de Nederlandse boekenwereld. Je moet wezenloos naïef zijn om niet te zien dat het echt een uitdaging is om de komende twintig jaar een publiek geïnteresseerd in literatuur te houden. Daarom is het hoogste tijd dat we nieuwe dingen doen, en om ambities te kunnen waarmaken moet je soms afscheid nemen van wat je hebt opgebouwd.”