De oudejaarsconference van Youp van ’t Hek trok zondagavond op NPO1 zo’n 2,5 miljoen kijkers – ruim twee keer zo veel als het gelijktijdige optreden van de uitdager Guido Weijers op RTL4. Het televisiepubliek koos zodoende in grote meerderheid voor de man die al acht keer eerder zo’n conference had afgestoken.

Van ’t Hek mag dus in hoge mate vertrouwenwekkend worden genoemd. Maar dat heeft niet alleen positieve kanten. Integendeel: er kleefde onmiskenbaar iets belegens aan zijn conference Een vloek en een zucht.

Zijn terugblik op 2017 was grotendeels opgehangen aan een verhaal over een kroegje met een paar vaste stamgasten, die ver na het middernachtelijk uur commentaar leveren op het wereldgebeuren. Van ’t Hek wilde ons laten geloven dat hij zich daar altijd, na elk optreden, nog even komt laven aan dit vaste clubje losers. Maar wie kan geloven dat Van ’t Hek daar zijn favoriete gezelschap vindt? En dat hij daar geregeld tot een uur of half vijf ’s nachts blijft hangen? Zonder geloofwaardigheid blijft zo’n verhaal steken in kitsch en clichéromantiek.

Nee, het relaas over dit cafeetje (Zanzibar geheten) stond danig in de weg van de terugblik op het afgelopen jaar – en de kenschets van de stand van het land – die men van zo’n oudejaarsconference zou verwachten. Te veel tijd ging op aan de niet bijster interessante personages in de Zanzibar. En het is iets te gemakkelijk de stand van het land alleen te typeren door te roepen dat er in Harderwijk dolfijnen worden afgerukt.

Natuurlijk weet Van ’t Hek nog altijd rake grappen te maken. Maar deze conference was lang niet de beste die hij ooit heeft gemaakt. Laat de Zanzibar maar liever dichtgaan.