Strafrechtadvocaat Ivonne Leenhouwers vindt het goed dat misbruikslachtoffers – ze zal bedoelen: en degenen die dat zo ervaren – zoals journalist Jelle Brandt Corstius hun verhaal vertellen, maar dat er wel ruimte moet blijven voor nuance en kritische vragen over perceptie (#MeToo-verhalen stellen journalisten voor dilemma, 31/10).
Daar zit ’m precies de crux, want ons rechtssysteem vraagt om bewijs en dat is in veel gevallen van seksueel misbruik een haast onmogelijke opgave. Een pijnlijke conclusie. Zeker voor een publiek figuur zoals Jelle Brandt Corstius. Het is dan ook terecht dat televisierecensent Arjen Fortuin zich naar aanleiding van de uitzending van Pauw van afgelopen maandag afvraagt wat Brandt Corstius’ alternatieven waren voor het publiceren van zijn artikel in Trouw.
Laat #MeToo en deze trial by media op z’n minst het bewijs zijn voor de behoefte aan erkenning van de complexiteit van machtsdynamieken binnen relaties en een constructief gesprek daarover zowel binnen- als buitenshuis.
Een oproep voor compassie, die losstaat van de vraag wie gelijk heeft.