Niks is leuker dan menselijk contact met onze lezers

Zaterdagavond vierden we in De Doelen in Rotterdam samen met tweeduizend lezers voor het achtste jaar op rij de ‘Nacht van de NRC’. Het evenement, dat traditioneel wordt afgesloten met een optreden van onze meest populaire columnist Youp van ’t Hek, is de voorbije jaren uitgegroeid tot een feest van de journalistiek in het algemeen en NRC in het bijzonder.

In vijftien verschillende programmaonderdelen probeerden we de breedte en diepte van NRC voor het voetlicht te brengen. Coen Verbraak voelde Sybrand Buma aan de tand. Guus Valk vertelde wat het eerste jaar Trump betekend heeft voor de VS en Bram Vermeulen analyseerde de vluchtelingenstromen uit Afrika. Beatrice de Graaf gaf een minicollege over terrorisme en onze columnisten Bas Heijne, Tom-Jan Meeus, Marike Stellinga, Joyce Roodnat, Frits Abrahams en anderen namen deel aan panelgesprekken of lazen columns voor.

In mijn eigen toespraak, waarmee ik de avond opende, legde ik ook de nadruk op het belang van transparantie. Ik prees met name de rol van onze ombudsman Sjoerd de Jong, die ons wekelijks een spiegel voorhoudt. Vorige week bijvoorbeeld oordeelde hij hard over het feit dat de hoofdredactie een artikel van de site had verwijderd. Deze week schreef hij dan weer instemmend over de manier waarop we de #MeToo-beweging brachten.

Tijdens de Nacht werd ook de prijs voor de beste columnist van het jaar uitgereikt. Winnaar van de J.L. Heldringprijs werd Trouw-columnist Stevo Akkerman

De benoeming van een onafhankelijke ombudsman was, ruim zeven jaar geleden, mijn eerste daad als hoofdredacteur. NRC schrijft namelijk kritisch over alles en iedereen, en moet dus ook kritisch zijn ten opzichte van zichzelf. ‘Niet aflatende waakzaamheid, ook jegens onszelf’, zo werd dat al genoemd in de Beginselen van NRC Handelsblad die in 1970 werden opgetekend. Het is een groot goed voor een krant en ik prijs mij gelukkig dat we met Sjoerd al zeven jaar een strenge maar rechtvaardige ombudsman hebben.

We proberen ook op andere manieren hard aan die transparantie te werken. Daarom vertellen we meer en meer in de krant en op onze site hoe een artikel tot stand komt, zoals hier bijvoorbeeld bij een reportage over euthanasie of bij het dit weekend goedgelezen kijkje achter de schermen bij de ChristenUnie in de vorm van een podcast. Op de site houdt de hoofdredactie dit blog bij, waarop we vorige week aankondigden te ‘stoppen’ met onze internetredactie.

Maar niks is leuker en intenser dan het menselijk contact op zo’n Nacht. Ik sprak enthousiaste lezers, die net als de ombudsman kritisch zijn, maar ook complimenten gaven en zelfs met verhalenideeën op de proppen kwamen. Volgend jaar weer!