Terwijl ‘matchwinner’ Thiemo de Bakker zich laat bejubelen door een deinende zee met fans van het Nederlands Davis Cup-team, houdt een uitgelaten Robin Haase oog voor het detail. Achter de baan ligt het racket waarmee zijn ploeggenoot net zo verrassend de Tsjech Lukas Rosol heeft verslagen. De kopman van de Nederlandse ploeg raapt het op en zet het naast het bankje bij de spullen van De Bakker. Om daarna op de baan zijn teamgenoot in de armen te vallen. „Zo’n thriller van vijf partijen maak je zelden mee”, zegt Nederlands beste tennisser, fris champagne-gedoucht, na afloop.
Met een sensationele 3-2 zege op Tsjechië, in 2012 en 2013 nog winnaar van de Davis Cup, plaatste Nederland zich voor het eerst sinds 2014 weer voor de Wereldgroep van de sterkste zestien landen. Een onverwachte meevaller voor het de laatste tijd niet met veel succes verwende Nederlandse tennis. Helemaal omdat de ploeg van captain Paul Haarhuis vrijdag de eerste twee enkelspelen had verloren. Maar voor het eerst sinds 1997 in en tegen Roemenië slaagde Nederland erin een 2-0 achterstand alsnog om te buigen in een 3-2 zege. Dankzij de onverwachte winst van De Bakker. En vooral dankzij uitblinker Haase, al jaren de spil van het team.
Captain Haarhuis had zijn ploeg zaterdagavond moed ingesproken, refererend aan zijn eigen rijke Davis Cup-verleden, de legendarische 3-2 winst na een 2-1 achterstand tegen Spanje in 1993 vooral. „Ik geloofde heilig dat we het nog konden winnen. Vrijdag was het nipt de verkeerde kant op gevallen, we hadden de kwaliteit om de wedstrijd om te draaien. Punt voor punt, set voor set.” Een cruciale speech van Haarhuis? „Nou, dan wil ik daar toch even de credits voor opeisen”, zei Haase lachend. De 30-jarige Hagenaar had zijn ploeggenoten vrijdagavond al verteld dat de 2-0 achterstand een vertekend beeld gaf. „Twee vijfsetters, heel close. Dan was 1-1 een betere verhouding geweest. Het geloof was nog enorm groot.”
Ommekeer in dubbelspel
Haase zelf voegt zaterdag in de dubbel de daad bij het woord op het snelle gravel van de Sportcampus in het Haagse Zuiderpark. Met Middelkoop (34) als partner in plaats van de geblesseerde Jean-Julien Rojer, een week geleden met de Roemeen Horia Tecau nog winnaar van de US Open, zet hij zich over de vermoeidheid van de verloren vijfsetter van de avond tevoren heen. Een aantal gevoelvolle lobs is cruciaal voor een zege in vier sets tegen Adam Pavlasek en Roman Jebavy. Ten koste van veel. „Voor het eerst in twee, drie jaar zit er weer vocht in de knie.” De knie die hem al jaren chronische pijn en frustratie oplevert.
Aan zijn spel is het ook zondag geen moment te merken. Zonder in te spelen – „Doe ik wel vaker om de knie te ontzien” – zet hij de toon in een openingsgame vol winners: ace, dropshot, harde forehand. Goed voetenwerk ook. Niet voor niets is Haase met coach Raymond Knaap bezig aan een van de beste jaren uit zijn carrière. Op de wereldranglijst steeg hij van plek 59 naar 35 eind juli; nu staat hij 39ste. Hij haalde in augustus in Montreal voor het eerst de halve finale in een toernooi in de prestigieuze ATP World Tour 1000-serie, waarin hij verloor van Roger Federer.
Niet voor niets is Haase met coach Raymond Knaap bezig aan een van de beste jaren uit zijn carrière
Zie hem blij als een spelend kind rennen in de richting van de harde kern van de in oranje gehulde fans, juichend hoog opspringend zoals Johan Cruijff vroeger een doelpunt vierde. Zomaar een punt in de vierde set maar wat een beleving bij de Nederlandse kopman, die in vier sets afrekent met de Tsjech Jiri Vesely, op plaats 59 de hoogst geklasseerde Tsjech bij afwezigheid van kopman Tomas Berdych. Winnen van Tsjechië, altijd fijn sinds de 3-2 nederlaag in 2014 in Ostrava, toen de thuisploeg Haase uit zijn tent lokte en hij kwaad drie keer hard op het net sloeg. Hoor hem roepen na de wedstrijd: „En nu gaan we ze afmaken.”
Geen betere Davis Cup-speler dan Haase, die groeit tijdens de strijd tussen Nederlands gezang en Tsjechische getrommel op de tribune. En dan zijn cijfers: twintig landenwedstrijden meegedaan, 25 singles gewonnen en elf verloren. Een winstpercentage van bijna 70 procent, geen Nederlandse tennisser deed het ooit beter. Ouderwetse liefhebber ook, die niets moet hebben van de onlangs voorgestelde maar weggestemde verandering van best-of-five naar maximaal drie sets. „Als ze best-of-three gaan doen, kunnen ze net zo goed stoppen met de Davis Cup. De traditie en de sfeer moeten behouden blijven.”
Hij geniet met zijn teamgenoten, langs de kant bij De Bakker. Samen zoveel meegemaakt, Haase de modelprof en De Bakker het talent met ups en tot voor kort veel downs. Maar nu blaast hij Rosol van de baan in vier sets. „Ik ben een slimme gast”, legt De Bakker na afloop uit. Haase hoort het aan en glimlacht.