Met je VR-bril naar de opera

Amsterdam is gedurende tien dagen saxofoonhoofdstad van de wereld. Over de Kloveniersburgwal tegenover het Compagnietheater, in de Waalse Kerk en rondom de straten van de Nieuwmarkt: overal klinken de sopranen, alten en tenoren van de saxofoon. Het klassieke muziekevenement Grachtenfestival brengt met Sax & the City een ode aan de klassieke saxofoon. Er valt meer te vieren; het festival bestaat twintig jaar en kunststroming De Stijl een eeuw. Het thema is In Stijl, geïnspireerd door beide laatste jubilea.

Afgelopen vrijdag, 11 augustus, opende het festival op een ponton voor het Compagnietheater. Pianiste en artist in residence Sophiko Simsive liet naar eigen zeggen het drijvende platform „schommelen” tijdens haar virtuoze uitvoering van Etude door Paganini/Liszt. In de vallende avond klonk de viool van Rosanne Philippens zowel sacraal als jazzy in een nieuwe compositie van Daahoud Salim. Ondertussen veranderde uitgekiende belichting de voorgevel van het Compagnietheater geleidelijk in een schilderij van Mondriaan met felrode, blauw en gele vlakken. In de Waalse Kerk trad Kika Sprangers Large Ensemble op, een twaalfkoppige formatie van saxofoniste Sprangers. Haar suite ‘Nieuwe Beelding’ verklankt in vaak pasteuze melodielijnen kunstwerken van De Stijl.

Absoluut hoogtepunt is de virtuele opera We cannot sleep van componist en regisseur Luke Deane begeleid door een combinatie van viool, altviool, cello, contrabas en percussie. Mezzosopraan Ekaterina Levental vertolkt een moeder die haar dochter heeft verloren. De opera speelt zich af in twee werelden, de virtuele en die van het theater. De VR-ervaring werd gemaakt door WeMakeVR.com. Kijken we door een VR-bril, dan zien we gelukkige beelden van de moeder met haar kind. Keren we terug naar het podium, dan zingt Levental aangrijpende jammerklachten over het grote verlies. „There’s no peace onder my skin”, klinkt haar lamento.

De teaser van We cannot sleep.