Opinie

Neem 25.000 vluchtelingen per jaar op

Vluchtelingen kunnen „van grote waarde” zijn voor het vergrijzende Nederland, betogen Ruud Lubbers en Paul van Seters.

Syrische vluchtelngen in het grensgebied tussen Libanon en Syrië.
Syrische vluchtelngen in het grensgebied tussen Libanon en Syrië. Foto: AFP PHOTO / Omar haj Kadour

Twee maanden geleden mislukte de formatiepoging van een kabinet van VVD, CDA, D66 met GroenLinks. In NRC was van die mislukking een reconstructie te lezen (Spring Jesse! zei Rutte. Maar Jesse sprong niet, 29/7). Op vrijdagmiddag 9 juni bespraken Jesse Klaver en Kathalijne Buitenweg hun politieke vertaling van de conceptmigratieparagraaf met Halbe Zijlstra en Mark Rutte. Klaver en Buitenweg stelden voor om het aantal jaarlijks door Nederland op te nemen VN-vluchtelingen (thans gemiddeld 500) omhoog te brengen naar „ten minste 5.000 mensen, oplopend tot 25.000”.

Zijlstra „ontplofte” bij het zien van deze getallen, en beschouwde het als een vorm van „politieke zelfmoord”. Na afloop van dit overleg spraken de VVD’ers met Alexander Pechtold (D66) en Sybrand Buma (CDA).

Vervolgens werd Pechtold eropuit gestuurd om Klaver op andere gedachten te brengen. De VVD was „boos”, meldde Pechtold aan Klaver, en hij zette hem voor het blok: „Die getallen moeten van tafel.” Gevolg: einde oefening met GroenLinks.

Maar, vragen wij ons af: waarom moeten die getallen van tafel? Dienen die niet ook een belang van Nederland?

Het begrip ‘VN-vluchtelingen’ dateert van het VN-Vluchtelingenverdrag van 1951. Maar in dat verband heeft altijd de wenselijkheid een grote rol gespeeld dat vluchtelingen op enig moment, zodra het weer veilig is, teruggaan naar hun land van herkomst .

Na 1951 kreeg Nederland te maken met gastarbeiders, waarbij er aanvankelijk ook van werd uitgegaan dat het niet ging om permanente immigratie. Die gastarbeiders hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de wederopbouw van ons land.

Het tijdperk van de gastarbeiders ligt ver achter ons. Nederland kampt nu met andere problemen, waaronder die van een snel toenemende vergrijzing. Mede daarom zouden 25.000 VN-vluchtelingen die jaarlijks naar Nederland komen, mits zij in staat zijn in ons land in te burgeren en op korte termijn hun eigen boterham te verdienen, van grote waarde kunnen zijn voor ons allemaal.

Die gedachte moet ons inziens helemaal niet van tafel. Vluchtelingen hebben ons nodig, maar wij hen ook. Door de VN erkende vluchtelingen zijn geen gelukzoekers. Zij kunnen, met hun kinderen en kindskinderen, in een vergrijzend Nederland waardevolle medeburgers worden.

Lees ook het nieuwsartikel bij deze ingezonden brief: Oud-premier Lubbers aan onderhandelaars: ‘We hebben vluchtelingen nodig’. Lees ook het opiniestuk van hoogleraar Leo Lucassen: Logisch dat GroenLinks er niet uitkomt met deze stemmingmakers. Lees ook: Geen bewijs, toch twaalf jaar Chinese cel voor Nederlander