Don’t fucking shoot

In de Amerikaanse staat Michigan leidde een echtelijke ruzie over onbetaalde rekeningen en gokschulden tot de onfortuinlijke dood van Martin Durham (45). In mei 2015 werd hij vermoord door zijn vrouw, met vijf kogels. De zesde schoot ze door haar eigen hoofd. Omdat Glenna (50) die zelfmoordpoging overleefde, kon ze berecht worden.

In de rechtszaak leek een rol weggelegd voor een grijze roodstaartpapegaai (Psittacus erithacus), de enige getuige van het schietincident. De vogel, Bud genaamd, was na het familiedrama geadopteerd door de ex van de overledene. Enige weken later krijste de papegaai, herhaaldelijk de volgende dialoog die zij toeschrijft aan Glenna en Martin: „Get out”, „Where will I go”, „Don’t fucking shoot”.

Na het horen van de vermoedelijke laatste woorden van Martin verklaarde de zichtbaar aangeslagen moeder van het slachtoffer op de televisie dat „die vogel alles en iedereen napraat”.

Afgelopen week werd Glenna Durham door een jury schuldig bevonden aan first-degree murder. Haar hangt levenslang boven het hoofd. Grijze roodstaart Bud werd uiteindelijk niet gehoord in deze zaak.

Over de betrouwbaarheid van Bud was vogelcognitie-expert Irene Pepperberg al sceptisch, want papegaaien kunnen pas accuraat napraten wanneer zij iets bij herhaling horen. De praatgrage dwergara (Ara severus) genaamd Echo schopte het verder in de rechtszaal. Medio jaren negentig kreeg die kromsnavel ‘getuigenbescherming’ in een vogelasiel nadat hij was gaan praten over een vermeend geval van kindermisbruik door zijn eigenaar, een maffiabaas uit New Orleans.