Tandeloze Franse satire die eindeloos duurt

Guillaume Canet is 43, acteur en voelt zich licht ongemakkelijk in zijn eerste vaderrol in een film. Als hij en zijn filmdochter geïnterviewd worden, vraagt de interviewster hoe hij zich voelt nu hij door een nieuwe generatie acteurs is gepasseerd. Is hij nog wel rock-’n-roll genoeg? Daarmee is de geest uit de fles: Canet verruilt zijn wollen vest voor een leren jekkie, gaat weer stappen en snuift een lijntje coke. Welkom midlifecrisis. Zijn vrouw Marion Cotillard, met wie Canet ook in het echt een relatie heeft, is zo druk bezig met de voorbereiding voor haar rol in een film van Xavier Dolan, Juste la fin du monde, dat ze weinig opmerkt.

Dat verandert als hij ook aan de botox gaat – hiermee overschrijdt hij een grens.

Rock’n Roll is een weinig scherpe maar vooral zeer onleuke komedie over een ijdele acteur die bang is overbodig te worden. Iedereen heeft door hoe zielig en/of desastreus zijn pogingen uitpakken om cool te lijken, behalve hijzelf. Dit is een eindeloos durende, tandeloze mediasatire waarin vrijwel iedereen zichzelf speelt – mensen die buiten Frankrijk nauwelijks bekend zijn. Cotillard & Co. moeten gedacht hebben dat zichzelf te kakken zetten heel leuk is. Niets is minder waar.