Als klassiek gitarist loop je het risico te worden gereduceerd tot het ‘Concierto de Aranjuez’. De Nederlandse gitarist Izhar Elias verzamelt op zijn nieuwe cd vier zeer diverse stukken, die dwars door genregrenzen een beeld geven van welke ‘guitar vibes’ er zoal nog meer zijn. Aanvankelijk klinkt dat niettemin behoorlijk latino, met een druistig dansstuk van de (destijds negentienjarige) Cubaanse gitaaricoon Leo Brouwer en de ‘Guernica suite’ van Máximo Diego Pujol, naar het schilderij van Picasso. Het interessantst is het enige stuk van een componist die niet zelf ook gitarist is, de Puertoricaan Roberto Sierra. Zijn ‘Tríptico’, geweldig gespeeld door Elias en het Matangi Quartet, is een feest van ongewone kleuren en timbres. Het sluitstuk is een strijkkwartetversie van ‘Schattenspiel’, het dubbelconcert voor klassieke en elektrische gitaar dat componist-annex-metalgitarist Florian Magnus Maier in 2014 voor Elias schreef. Het blijft een boeiend werk, maar naarmate Maiers metalgitaar de overhand krijgt wordt het wat voorspelbaar en wijdlopig en mis je de orkestrale pompkracht.