Geert Mak beschrijft in zijn geschiedenis van de familie Six de vriendschap tussen Jan Six en Rembrandt. Volgens Bram de Klerck relativeert de tentoonstelling Rembrandt en Jan Six die vriendschap (10/5). Hij verwijst naar het schilderij dat Nicolaas Pieneman in 1852 maakte, naar de fameuze ets uit 1647 waarop Jan Six de proef bekijkt van de portret ets die Rembrandt van hem maakte. Dat Pieneman Jan Six heeft vervangen door Rembrandt noemt De Klerck emblematisch voor het speculatieve idee van een innige vriendschap. De werkelijkheid is dat dit schilderij een nationalistisch doel diende. De Belgen hadden zich in 1830 afgescheiden en de aristocratische schilder Rubens tot hun nationale kunstenaar verheven. Nederland zette daar de wat vergeten Rembrandt tegenover. Om te kunnen opboksen tegen de aristocraat Rubens had molenaarszoon Rembrandt ook wat allure nodig. Die gaf Pieneman hem door ‘m af te beelden in hetzelfde deftige interieur, met hetzelfde onderwerp in dezelfde houding als regent Six in 1647. Het schilderij werd tentoongesteld en op een litho gereproduceerd. In 1852 onthulde Willem III in Amsterdam ook het standbeeld van Rembrandt van Louis Royer. Zo schiep Nederland zijn eigen nationale kunstenaar die een deftige kunstvorm beoefende en een sociale omgeving had, vergelijkbaar met die van concurrent Rubens. De vermeende vriendschap tussen regent en schilder werd dankbaar gebruikt. Het schilderij heeft dus een boeiende historische context. H. Slechte