Een vluchtauto voor meneer Keizer

Als een bankdirecteur in een botsautootje, zo zit Henry Keizer achter het stuur van z’n Mini Cooper. De voormalig taxichauffeur wist zich in te vechten tot VVD-voorzitter en vertrouweling van onze premier. Mogelijk is hij ook een meesteroplichter.

Het is vlak na het crisisberaad over zijn toekomst. Zijn invloedrijke erebaantje als voorzitter is hij al kwijt. Tijdelijk – voor eeuwig waarschijnlijk. Hij wuift naar het flitslicht. Het is een wuifje van een angstig kind. Weinig joviaals aan, aimabel evenmin. Zo kennen we hem niet. We kenden hem überhaupt niet. En binnenkort zal hij weer opgeslurpt worden door het afvoerputje van de vergetelheid. Het spel is uit, weet hij hier al.

De Mini past niet bij hem; hij past ook nauwelijks in de Mini. Waarom is hij niet gekomen in zijn ruime Mercedes S-Klasse met chauffeur, zoals normaal? Ach, ’t is maar een stuk blik – zo praten ze in nieuw-geldkringen over auto’s. Maar intussen hyperbewust over wie wat rijdt.

Deze Mini Cooper is pas op 1 mei, een dag eerder, op naam gezet, schreef Quotenet. Dat kan toeval zijn. Het kan ook zijn dat zijn chauffeur ziek is. En zijn Mercedes een lekke band heeft. Dat deze van z’n vrouw is.

Of wil hij met deze deemoedige bak, dit Wassenaarse boodschappenwagentje, tonen hoe gewoon hij is? Geen megagraaier?

Zoals Paus Franciscus graag heel pontificaal in tweedehandsjes rijdt of kleine Fiatjes. Of zoals ministers liefst op de fiets komen – geen betere manier om je zonden weg te wassen dan op de fiets naar je werk te komen.

Maar hoe lang is het geleden dat Keizer gefietst heeft? En waar haal je zo gauw een fiets vandaan? Een autootje is sneller gekocht.

Zo heel gewoon is dit wagentje trouwens niet. Hij kostte 43.000 euro. Het is ook zeker niet de kleinste Mini, eerder een kleine SUV. Het is een Mini voor mensen die klein willen overkomen, zonder in te leveren op luxe en comfort. Een aarzeling tussen asobak en boodschappenkarretje.

Een halfslachtig statement dus.

Met je auto zeg je wie je bent, maar wie is Henry Keizer nu? De Mercedes-met-chauffeur of de beetje-nederige-Mini-rijder-in-krijtstreep?

Dat weten we niet. En dat is precies de schokkendste onthulling over Keizer van afgelopen week, veel schokkender dan zijn graaigedrag: we weten niet wie hij is. Zelfs bij de VVD, waar hij voorzitter is, weten ze niet wie Henry Keizer is, schreef Follow the Money in het dossier-Keizer. Niemand kon zijn cv geven.

Ja, er waren verhalen dat hij vroeger Hennie heette. Dat hij taxichauffeur was geweest. Dat hij dingen had gedaan in New York. „Mijn hoogste diploma is dat voor verkeersbrigadier”, zei meneer Keizer zelf. Er zit een reusachtig gat in zijn cv.

Henry ‘Hennie’ Keizer werd deze week kortom een beetje mysterieus. Dat is op zich al een stuk sympathieker dan gewoon: een oplichter. Hij hoort nu eerder in de regionen van de meestervervalsers, de bedrogartiesten, de types die een keurig pak aantrekken en zich dan binnen kletsen in de high society.

Ik weet niet zeker of Henry ‘Hennie’ Keizer zo iemand is, maar ik denk het wel. Een man die hunkert naar er bij horen, naar de valse glans van parelkettingkapitalisme. Selfmade charlatan, zoiets.

Maar sowieso, dat onze premier een man met een zwart gat als cv als influisteraar heeft — tot zover Ruttes mensenkennis.

Charlatans verlangen er vaak naar tegen de lamp te lopen. Wie zijn hele leven toneel speelt, wordt soms moe van het veinzen.

De Mini Cooper van Henry Keizer kan zijn vluchtauto zijn. Zijn laatste poging de beeldvorming bij te stellen.

Het kan ook zijn dat hij is gestopt met spelen. Ik hoop tenminste dat Hennie Keizer daarom zijn Mini Cooper rijdt: omdat hij moe is. Dat Hennie niet meer wil spelen, niet meer joviaal wil doen. Dat zijn Mini geen vluchtauto is maar een bekentenis: dit ben ik echt: een schuchtere burgerlul in het boodschappenwagentje van m’n vrouw.