Nog net kon ik de laatste zitplaats bemachtigen in een overvolle treincoupé. Naast mij zat een wat timide en zeer beleefde jongeman die naar huis belde om de tijd van aankomst te melden. Zijn oortje stond nogal hard en als enige was voor mij ook de andere kant van de lijn te horen. Hij kreeg na iedere opmerking de wind van voren. Zijn reacties waren mild en plezierig om de rest van de coupé de indruk van een prettig verlopend gesprek te geven. Hij probeerde zijn partner nog te sussen door aan te geven: „Het is nogal stil in deze volle coupé”, waarna zij in zijn oor schreeuwde: „Net als jij, jij bent ook altijd zo stil.”
Lezers zijn de auteur van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke anekdote in max. 120 wdn. Insturen via ik@nrc.nl