Reportage

Vluchteling helpt arme Amsterdammer

Website Vanuit het azc in de oude Bijlmerbajes ontwikkelde een jonge Syrische vluchteling een website voor Amsterdammers die het niet breed hebben.

Rien Zilvold

Eigenlijk zag Sarea Alkebaly (27) een toekomst in Egypte voor zich, toen hij in 2013 Damascus ontvluchtte. Niets wees erop dat hij een paar jaar later vanuit een azc in de voormalige Bijlmerbajes een site zou bouwen voor Amsterdammers in armoede.

Op Amsterdamvoorziet.nl zie je eenvoudig op welke armoederegeling je aanspraak kunt maken, door aan te geven hoe oud je bent, in welk stadsdeel je woont en wat je burgerlijke status is. Een scholingslening bijvoorbeeld, of een gratis dierenartsconsult. Voor wie hulp nodig heeft bij de aanvraag staan er 06-nummers bij van medewerkers van Sina, een stichting die zich bezighoudt met armoedebestrijding in de stad. De site, gebouwd door Alkebaly, werd vorige week gelanceerd op een armoedebijeenkomst van de gemeente.

Alle vaardigheden die Alkebaly de afgelopen tijd heeft geleerd, vertelt hij, heeft hij in deze site kunnen implementeren. Hij volgde een opleiding bij HackYourFuture, de programmeerschool voor vluchtelingen, liep stage bij techbedrijf Venture IQ en hoopt binnenkort een baan te vinden.

We zitten in zijn woonruimte, een voormalige cel met daarin een bed, bureau, wc, koelkast en een klein raampje. Geen wifi: om te werken moet hij naar de computerruimte of de hal beneden.

Lees ook over een woonproject met statushouders en studenten: ‘In Syrië dragen we vrouwen veel meer op handen’

Hij wacht op een huis – april vorig jaar kreeg hij een verblijfsvergunning – en op een baan, maar vooral op zijn vrouw. Zij zit nog in Syrië. Omdat hij pas met haar trouwde toen hij al op de vlucht was, heeft de IND zijn aanvraag haar naar Nederland over te brengen afgewezen. Zijn reis leidde hem juist van Egypte naar Turkije, van Griekenland naar Macedonië, door Servië en Hongarije, Kroatië, Oostenrijk en Duitsland, van Ter Apel naar Essen naar Alphen, Doetinchem en Amsterdam, omdat hij met háár zijn toekomst wil opbouwen.

Syrië verliet hij omdat hij van het leger geen toestemming kreeg zijn studie computerwetenschappen te hervatten. Het was oorlog en hij moest meevechten. Dat wilde hij niet en hij trok naar Egypte, waar hij in een jaar tijd vijf banen had. „Voor acht maanden werk heb ik geen cent uitbetaald gekregen. Het was de moeilijkste tijd uit mijn leven.”

HackYourFuture

Omdat generaal Sisi aan de macht was gekomen, die Syriërs aanzag voor Morsi-aanhangers, trok hij verder naar Istanbul. Daar was het nog moeilijker werk vinden. Alkebaly sprak geen Turks, veel Turken geen woord Engels. Hij kwam terecht in een plasticfabriek en woonde, illegaal, in een huis met andere Syriërs. Aan het eind van de maand was zijn geld op; een eigen ruimte huren ging onmogelijk. Hier kon zijn vriendin, met wie hij inmiddels getrouwd was, niet naartoe.

Twee maanden onderzocht hij in welk land hij het beste een toekomst zou kunnen opbouwen. Het werd Nederland. Zijn broer, inmiddels ook op de vlucht geslagen, belandde in Frankrijk.

De ontdekking van programmeerschool HackYourFuture noemt hij „het beste ooit”. Al voor zijn vlucht droomde hij ervan zijn studie weer op te pakken en als programmeur aan de slag te gaan. Naast Amsterdamvoorziet.nl is hij bezig met de ontwikkeling van een platform waarop mensen met een hulpvraag in contact kunnen komen met vluchtelingen. „Ik zag veel mensen in de opvang zich vervelen. Tegelijkertijd wonen veel mensen alleen. Zij kunnen vaak wel wat hulp gebruiken, bijvoorbeeld bij het verven van een muur.”

Ik zag veel mensen in de opvang zich vervelen. Tegelijkertijd wonen veel mensen alleen

Veel energie gaat uit naar zijn vrouw, die haar buurt in Damascus is ontvlucht en bij zijn familie is ingetrokken, waar het veiliger is. Ze bellen drie uur per dag. Hij hoopt vurig dat de IND de beslissing haar te weigeren herziet – om te bewijzen dat ze in Syrië al verliefd waren, gaf hij foto’s van hen samen, maar het haalde tot nu toe niets uit. Hoe gaat het met haar? „Ze is verdrietig, door alles wat er met haar buurt en familie gebeurt. Maar ze is ook sterk. En geduldig. Ze wacht na al die jaren nog steeds op mij.”