Pires laat de operacomponist in Mozart vol tot zijn recht komen

Het Scottish Chamber Orchestra is bezig aan een Europese tournee en maakte afgelopen woensdag met solist Maria Joao Pires een stop in de Rotterdamse Doelen. Pires heeft een reputatie hoog te houden als het gaat om onopgesmukte pianopoëzie. De vraag was hoe haar tedere geluid zich zou verhouden tot de muzikale visie van dirigent Robin Ticciati, die met zijn vrije hand vaak fraaie details uit zijn orkest kneedt, maar ook onbesuisd uit de hoek kan komen.

In Mozarts 23ste Pianoconcert voelden solist en dirigent elkaar haarfijn aan. In de snelle hoekdelen schakelde Ticciati razendsnel tussen licht- en donkertinten door subtiele wisselingen in tempo en dynamiek. Pires’ touché was vederlicht, maar vanaf het parterre gehoord ging haar parelende toon net iets te vaak kopje onder in de wat troebele akoestiek van de Grote Zaal.

In het langzame tweede deel werkte de ruimte beter mee en liet Pires de operacomponist in Mozart vol tot zijn recht komen. Met haar rechterhand trok ze schrijnende cantabilelijnen boven een in fluweel gehandschoende linker. In de snel genomen toegift, het ‘Andante’ uit Mozarts 21ste Pianoconcert, werd haar statige zwier mooi gedragen door de strijkers.

Dat Haydns ‘Londense’ symfonie licht ontvlambare stof bevat liet het Scottish Chamber Orchestra horen in een hoogst explosieve uitvoering. In het tweede en derde deel strooide Ticciati plotselinge forte-klappen als granaten in het rond en liet hij zachte passages onderhuids smeulen. In de finale schroeiden de strijkers als voetzoekers.