‘Noem wat ik doe gewoon punk’

De komst naar Den Haag van Jehnny Beth als soliste achter de piano is een unicum, nu de frontvrouw van de Engelse groep Savages eigenlijk een jaar pauze heeft genomen. De gebalde vuist op de hoes van Savages’ tweede album Adore Life stond voor de intensiteit waarmee vier vrouwen de punkgedachte van Patti Smith, Iggy Pop en Siouxsie Sioux naar het heden vertalen. Ze razen over het podium met het vuur en driemaal de sensualiteit van een gewone rockband.

Savages moest ertussenuit om niet op te branden, zegt Jehnny Beth aan de telefoon in haar woonplaats Parijs waar ze terugkeerde na tien jaar Londen. Op haar Franse achtergrond werd nooit zoveel acht geslagen bij haar Engelse rockavonturen, nadat ze in 2007 het duo John & Jehn was begonnen met vriend en Savages-producer Johnny Hostile (Nicolas Congé). Onder haar echte naam Camille Berthomier zat Jehnny Beth in de Franse groep Motel en speelde ze in de film À Travers la Forêt (2005).

Iets waar je van houdt moet je los kunnen laten

Spelen in een succesvolle rockband is een boeiende ervaring, zegt ze, maar het mag niet gaan afstompen. „De band is een cocon waarin je afgeschermd bent van de buitenwereld. Al het vuur, alle woede die in onze show zit maakt me een ander mens voor de anderhalf uur die ik op het podium sta. Savages stapt er een jaar tussenuit omdat we alle vier willen werken aan nieuwe projecten. Iets waar je van houdt moet je los kunnen laten.”

Jazzstandards op haar zevende

De piano trok op jonge leeftijd Jehnny Beths aandacht door de pianolessen van haar oudere zus. „Ik luisterde stiekem mee en als ze klaar was kroop ik achter de piano om na te doen wat ik gehoord had. Mijn ouders begrepen dat klassieke lessen bij mij geen resultaat zouden hebben, dus stuurden ze me naar een geweldige jazzpianist die me stimuleerde om te zingen bij het spelen. Op mijn zevende leerde ik mijn eerste jazzstandards. In mijn tienerjaren begon ik rock belangrijker te vinden, maar mijn liefde voor die vrije manier van pianospelen is altijd gebleven.”

Bij John & Jehn speelde ze keyboards en in haar huis in Londen verscheen een piano toen een bevriende familie er geen ruimte meer voor had. „Ik ben altijd met teksten in de weer en veel van mijn ideeën werden door Savages tot gitaarmuziek getransformeerd. Het nummer ‘Adore’ was oorspronkelijk een pianomelodie.”

Zangeres P.J. Harvey nodigde haar vorig jaar uit om als solist deel te nemen aan een kleinschalig festival in Cornwall. Jehnny Beth kroop achter de piano en speelde ‘Adore’ en ‘Mechanics’ in hun oerversies, naast een handvol songs die de setlist van Savages nooit gehaald hadden. Ze zong ‘Wild Boys’ van Thin Lizzy, haar favoriete stoere mannenrockgroep.

Savages - Adore

Al die nummers gaat ze ook op Grauzone spelen, nu ze heeft vastgesteld dat er in het Haagse Koorenhuis een vleugel staat. Ze voelt grote affiniteit met het avontuurlijke karakter van het festival. Elektronicapionier Martin Rev van Suicide, punkdichteres Lydia Lunch, het Zweedse gothic-fenomeen Anna von Hausswolff en Jehnny Beth, ze maken het Haagse festival Grauzone tot een verzamelplaats van alles wat zich new wave, postpunk, experimenteel en underground mag noemen in de popmuziek van nu. Nieuwe bands Yokocola en Elektrovolt treden in het spoor van de pioniers.

Zelf heeft Jehnny Beth aan de verzamelnaam „post-punk” een broertje dood. „Noem wat ik doe liever gewoon punk.”

De band is een cocon waarin je afgeschermd bent van de buitenwereld

Bizarre avond

Grote bewondering heeft ze voor Martin Rev, die met het New Yorkse duo Suicide eind jaren zeventig de synthesizer en drumcomputer introduceerde bij punkgeoriënteerde popmuziek. Vorig jaar overleed zanger Alan Vega op 78-jarige leeftijd. Toetsenman Martin Rev (69) vertolkt Suicides muziek nu zonder hem.

In juli 2015 stond Jehnny Beth plotseling naast Martin Rev, toen ze tijdens een Suicide-tribute in Londen door Primal Screams Bobby Gillespie het podium op werd getrokken bij zijn vertolking van ‘Dream Baby Dream’.

Savages - Shut up

„De meest bizarre avond van mijn leven”, zegt Jehnny Beth. „Alan Vega’s slechte gezondheid maakte het noodzakelijk dat andere zangers de meeste van zijn nummers zongen. Toen Bobby en ik het podium op stormden brak er chaos uit in de zaal. Mensen stonden op hun stoelen en schreeuwden zo hard dat we onszelf nauwelijks nog konden horen. Martin Rev was de enige die onverstoorbaar een orkaan aan opwindende klanken uit zijn apparatuur toverde. In twee seconden kreeg ik een les in de oorsprong en de overlevingskracht van de rock-’n-roll.”

Bestaat het gevaar dat haar soloproject Savages zal gaan overschaduwen? Jehnny Beth lacht. „Gevaar? Ik hou van gevaar. Volgend jaar komt de band met drie keer zo veel energie terug.”