Klassiek
Joey Roukens is een componist met een signatuur die je herkent vanaf maat één, dat is knap. Zijn Boundless, begint met een roffel en een strakke strijkerspuls, die op onregelmatige momenten ‘dipt’. Boundless maakte deel uit van een Leonard Bernstein-programma, aan wie het is opgedragen. Op de bok stond Alan Gilbert, de huidige chef van de New York Philharmonic.
De sterren stonden goed, toch was de uitvoering niet helemaal bevredigend. Het energieke openingsdeel klonk bij vlagen troebel, het middendeel kampte met valsheid – misschien een beoogd effect, maar niet helemaal geslaagd. Het Bernstein-walsje op de celesta was dan weer magistraal.
Gilbert leidde ook muziek van Bernstein zelf: vioolconcert Serenade. Augustin Hadelich verving concertmeester Liviu Prunaru als solist. Dat deed hij karaktervol, maar niet zonder smetten, vooral op verstilde momenten – wankele dubbelgrepen bijvoorbeeld. Sibelius’ Vierde symfonie staat als ‘moeilijk’ te boek. Juist de abstracte passages verrasten in een bevlogen uitvoering.