Brand én een godswonder op Het Beloofde Varkensland

De „posse” zit er rustig bij. Varkens Sjonnie, Moszkowicz, Piet en hangbuikzwijn Pinokkio scharrelen rond de boerderij het Beloofde Varkensland in Amstelveen. Dat hier een aantal dagen terug een enorme brand woedde, kan je aan de dieren niet merken. Alleen varken Zeeman – „negen jaar geleden voor 2.000 euro gekocht op de stoep van een slachthuis in Woerden” –, de oudste van het stel, heeft een fikse brandwond opgelopen. Traag waggelt het beest uit het geïmproviseerde houten hok, zijn oude onderkomen brandde volledig af. Eigenaar Dafne Westerhof: „Ik haal mijn kracht uit deze dieren. Hun veerkracht is enorm.’’

Om half tien ’s avonds afgelopen zondag kreeg Westerhof een telefoontje van een huilende buurboer. „De boerderij staat in lichterlaaie.” Het hoofdgebouw van de varkensopvang ging in vlammen op, alleen de muren staan er nog. De schade loopt in de tonnen.

Al 22 jaar is Het Beloofde Varkensland een paradijs voor varkens, everzwijnen, hanen, kippen, koeien en stieren. De dieren – de meeste gered van de slacht en bio-industrie – leven er in weelde en vrijheid. Luilekkerland in Amstelveen. De Familie Bofkont; zo heten de bewoners hier officieel. Op de gelijknamige website pronken alle dieren met eigen biografie.

Wat Westerhof aantreft is „één grote vlammenzee”

Bij aankomst op de boerderij die zondagavond staat de dijk vol met mensen. Politie. Veel brandweermannen. En: „Alle boeren uit de polder waren uitgerukt.” Wat Westerhof aantreft is „één grote vlammenzee.” Die vlammen reiken tot aan de toppen van de bomen. Westerhof haar grootste angst: hoe gaat het met de dieren? En vooral: waar zijn langzame Zeeman en het blinde varken Bokita?

Een begrip

Het Beloofde Varkensland is een begrip. Iedere zondag komen groepen mensen hier om workshops te volgen. Vaste prik op het programma: dieren knuffelen en varkens masseren. Die populariteit blijkt ook als Westerhof de dag na de brand een inzamelactie start. Op woensdag staat de teller al op 86.000 euro. Het is hartverwarmend hoe mensen reageren, zegt ze. „De workshop gaat zondag gewoon door.”

Via een sluiproute – niemand mag het terrein betreden behalve de brandweer en de politie – stuurt Westerhof die zondagavond collega Dennis Kennedy („met hem kun je de oorlog winnen”) de boerderij op. Al snel blijkt dat de Varkensposse van Zeeman veilig is; het groepje heeft zelf de deur naar buiten geforceerd, vermoedt Westerhof. „Een godswonder.” Maar waar is blinde Bokita?

Kennedy haalt een breekijzer uit een schuurtje en rent door naar het huis waar Bokita normaal ligt te slapen. De deur gaat open. Een ander varken schiet naar buiten. Kennedy ziet „allemaal vlammen.” Dan stormt de brandweer de ruimte in. Het blinde varken wordt gevonden en leeft nog. Vier haantjes lieten wel het leven, zegt Westerhof. Er werd geen spoor van ze gevonden, „geen snaveltje, niks”.