John de Mol startte maandagmorgen via zijn eigen investeringsmaatschappij Talpa Holding een overnamebod op TMG. Hij bezit dankzij eerdere aankopen al iets meer dan 20 procent van de TMG-aandelen. Kroonjuweel van TMG is De Telegraaf en de gelieerde websites. Het bod van De Mol overtreft een eerder voorstel van twee andere partijen. Dat zijn Mediahuis, een Belgische uitgever die ook eigenaar is van NRC Media, en de familie Van Puijenbroek. Die laatste is al meer dan zestig jaar een kernaandeelhouder van het Telegraaf-concern.
Inmiddels is het belang van de familie in TMG ruim 41 procent. Mediahuis en Van Puijenbroek bieden 5,25 euro per aandeel, De Mol biedt nu 5,90 euro, maar de koers van TMG staat inmiddels al op 6 euro. Bij deze koers zal geen belegger zijn effecten aanbieden aan een van de partijen, want op de beurs krijg je er meer voor.
Wat moet De Mol met een krantenbedrijf, hij is toch van de televisie? Klopt. Maar De Mol en zijn vermogensbeheerder Frank Botman zien juist kansen in de combinatie van de Telegraaf-merken met een breed scala van nieuwe media. Talpa wil daarom eigen tv- en radiobezittingen samenvoegen met TMG, zodat een puur Nederlands mediabedrijf ontstaat. Dat is een opportunistische strategie, maar elke ondernemer die niet van tijd tot tijd opportunistisch handelt, verdient het woord ondernemer niet. Er speelt hier namelijk ook zoiets als schaarste een rol. De Telegraaf komt maar eens in een mensenleven te koop. Bovendien: elk dubbeltje dat De Mol extra kan krijgen voor zijn aandelen vermindert het verlies op zijn belegging in TMG.
Een revolverduel van twee cowboys die het in de hoofdstraat van het westernstadje tegen elkaar opnemen? Nee, dit zijn zakenmannen
De Mol en de familie Van Puijenbroek houden elkaar nu min of meer in gijzeling. De een kan alleen maar winnen, als de ander opgeeft. Ze kunnen ieder het bod van de ander frustreren door hun aandelen niet te verkopen.
De koers staat boven het hoogste bod om twee redenen. Sommige speculanten denken dat TMG met al zijn bezittingen meer waard is dan die 5,90 per aandeel. Die bezittingen zijn kranten en websites, maar ook het hoofdkantoor in Amsterdam, de puzzelbladen van Keesing en participaties in radio en tv.
Die speculanten hopen wellicht ook dat de twee partijen elkaar uitputten door steeds meer geld te bieden, zodat het een overnameslag wordt.
Dus je kunt deze strijd neerzetten als een revolverduel van twee cowboys die het in de hoofdstraat van het westernstadje tegen elkaar opnemen. Maar in werkelijkheid zijn dit zakenmannen. Ze kennen onderhandelingsprocessen als deze. Als zij met elkaar om tafel gaan zitten en de bezittingen verdelen, zijn ze het goedkoopste uit.
Anders geldt: wie is om sentimentele redenen het meest gehecht aan zijn aandelenpakket? En wie wil zijn aandelen dus per se niet verkopen, ook niet voor een paar dubbeltjes meer? Dat is de familie Van Puijenbroek.