Albumoverzicht: Bonobo is té geruststellend, Navarone verdient grotere zalen

De recensenten van NRC beoordelen de nieuwe albums van deze week. Onder andere: John Mayer, Bonobo en Jordi Savall.

  • ●●●●●

    John Mayer: The Search for Everything - Wave One

    The Search for Everything - Wave One Pop: Het is drie jaar geleden dat zanger/gitarist John Mayer het album Paradise Valley uitbracht. De vrolijk lome popsingle ‘Love on the Weekend’ was een eerste voorbode van nieuw werk. Met drie andere nummers op de EP The Search for Everything – Wave One wordt nog meer inzicht gekregen in waar de artiest nu staat. Mayer is nog altijd een hopeloze gelukszoeker die kan dromen zonder ergens aan te komen, altijd zoekend naar die ene ware. Zijn poprock blijft vooral langzaam stromen, met ruimte voor onberispelijk gitaarspel. Zoals de prettige lichtfunky gitaargroove in ‘Moving On and Getting Over’. Van dit viertal springt het laatste liedje ‘You’re Gonna Live Forever’ er vooral uit, een teder, door piano en strijkers gedragen ballade in de traditie van betere Paul McCartney-liedjes. Het intro is gefloten, de inhoud is beloftevol en openhartig. Amanda Kuyper

  • ●●●●●

    Bonobo: Migration

    Migration Dance: De Britse, in Amerika woonachtige elektronica-muzikant Simon Green alias Bonobo is zo populair dat zijn komende Europese tournee al zo goed als uitverkocht is. Zijn zesde album, Migration, reist langs geografisch bepaalde stijlen zoals de wijdse transparantie die we kennen van IJslandse muziek, tot Afrikaanse polyritmiek. Deze ingrediënten worden verwerkt tot esthetische mozaïekjes. Soms wil Bonobo dansbaar zijn, zoals in ‘No Reason’, maar de zang van Nick Murphy (alias Chet Faker) is zo zeurderig dat het afremt. In ‘Bambro Koyo Ganda’ murmelen mooie Marokkaanse stemmen rond beats die klinken als waterdruppels en verschuivend meubilair, opgesierd door heldere rinkels op de xylofoon. Hoe verzorgd ook, Bonobo is te geruststellend. Hester Carvalho

  • ●●●●

    Tobias Borsboom: Wanderer

    Wanderer Klassiek: In het universum van pianist Tobias Borsboom roepen noten vele woorden en beelden op. Zelf noemt hij zijn debuut Wanderer een tentoonstelling van acht kunstwerken met een eigen karakter. Allemaal verhalen ze over de zoektocht van de Romantische zwerver die altijd denkt dat hij zich ergens bevindt waar het geluk niet is. Het hart is de Wanderer Fantasie van Schubert, waarin de piano van Borsboom beurtelings tegen ons spreekt of zich verliest in de woelingen van zijn innerlijke wereld. Borsboom breekt ook een lans voor moderne muziek. Hij vindt het 19de-eeuwse Wanderer-thema terug bij de Nederlandse componisten Ter Veldhuis en Vigh, de Amerikaan Liebermann en de Italiaan Sciarrino. En zoals het goede kunst betaamt, stemt Borsbooms verhaal niet alleen tot luisteren, maar ook tot nadenken. Joost Galema

  • ●●●●

    Navarone: Oscillation

    Oscillation Rock: Nederlandse rock saai? De bands met het grootste publiek zijn vaak zo onvoorspelbaar als Nijntje, dat is waar. Maar er is nog authentiek rockgeluid te vinden, zoals dat van het Nijmeegs-Amsterdamse Navarone. Al in ‘Snake’, de opener van Oscillation, hoor je tegendraadse grooves, slepende grunge en knallende blazers: een veelzijdige sound die grotere zalen verdient. Er is heel mooie samenzang in ‘Chrome’, sexy hardrock à la Aerosmith in ‘Showtime’, warme progrock in ‘Free Together’, en een springerige radiosingle, ‘Soon I’ll be Home’, die wel wat aan Voicst doet denken. Zanger Merijn van Haren is een geweldenaar die op z’n best is in een rockkanon als ‘Days of Yore’, waarin hij met Robert Plant-uithalen, op de vleugels van een orgel, blazers en strijkers boven de wolken uitkomt. De klare maar heavy productie van Oscillation helpt de ambitie van Navarone een handje. Tijd nu voor een groter, avontuurlijk publiek. Peter van der Ploeg

  • ●●●●

    Shishani & The Namibian Tales: Itaala

    Itaala Wereld: In de twintig jaar dat ze in Nederland woont, vond Shishani slechts één cd met Namibische muziek in een platenzaak. Dus is ze zelf de muziek van haar geboortegrond maar gaan spelen en bestuderen als musicoloog. Die analytische inslag is gelukkig niet terug te horen op haar debuut Itaala. Met een jazzy popgeluid dat continenten overstijgt, klinkt het als niets anders dat we kennen van Nederlandse bodem. Naast de Belgisch/Nederlands/Namibische zangeres bestaat Shishani & The Namibian Tales uit muzikanten met een achtergrond in Duitsland, Hongarije en Turkije. Shishani’s stem is beïnvloed door neo-soul en hiphop en op haar beste momenten doet ze denken aan de Malinese Fatoumata Diawara. Dat deze bonte cultuurmix overeind blijft met een eigenzinnig geluid, maakt Itaala tot een zeer veelbelovend debuut. Leendert van der Valk

  • ●●●●

    Jordi Savall e.a.: Les routes de l’esclavage

    Les routes de l’esclavage Klassiek: Op zijn nieuwe album Les routes de l’esclavage geeft Jordi Savall een stem aan de ruim tien miljoen Afrikaanse slaven die tussen de jaren 1444 en 1888 de Atlantische oversteek maakten, die zich zagen beroofd van huis en haard, die op zee in de duistere ruimen – zoals Galeano schrijft - schreeuwend ontwaakten als ze over hun moederland droomden, die weggerukt werden van hun families, van hun tradities, die als ‘pratend gereedschap’ op de balans stonden en die leefden in angst voor draconische straffen, maar die hun verloren en vertrapte trots op vrije zondagmiddagen in de muziek konden terugvinden. Lees de hele recensie: Ritmes die vrijheid ademen, haaks op het slavenleven Joost Galema