Michael Dell is de man van de lange adem

Het is 1984. Prince zingt Purple Rain, Danny de Munk voelt zich verdomd alleen en een personal computer heeft een harde schijf van 10 megabyte en 128 kilobyte werkgeheugen.

In een studentenkamertje in Austin, Texas, schroeft de 19-jarige Michael Dell een computer in elkaar met wat standaard onderdelen. Hij kan zich niet voorstellen dat IBM een doos met 500 dollar aan hardware in de winkel weet te verkopen voor 3.000 dollar.

Dell verkoopt zijn eerste computer voor 795 dollar. Geen winkels, lage prijzen, alleen bouwen op bestelling: die toverformule bracht een van de grootste pc-fabrikanten ter wereld voort.

Drieëndertig jaar later wandelt Michael Dell de bibliotheek van het Amsterdamse Scheepvaartmuseum binnen. De gesjeesde medisch student werd multimiljardair en is nu een van de vijftig rijkste mensen ter wereld.

De grootste tech-deal uit de geschiedenis

Dell was deze week een dagje in Nederland om te praten met klanten en met het lokale management te toasten op het nieuwe jaar. Er kan één interview vanaf. Daarna volgt dezelfde exercitie in Berlijn, daarna het World Economic Forum, waar nog veel meer handen geschud gaan worden.

Dell heeft het bijgehouden: „Dit wordt mijn 21ste keer in Davos.” Er klinkt geen spoor van verveling in zijn stem: relaties onderhouden is core business.

Het is wel de eerste keer dat Michael Dell in Davos zo’n grote organisatie vertegenwoordigt. Dell Technologies lijfde vorig jaar EMC in, een Amerikaans bedrijf dat opslagtechnologie voor datacentra levert. Het was de grootste techovername ooit: 60 miljard dollar, gefinancierd met zo’n 50 miljard aan kredieten.

Lees ook: Dell en EMC: de schepping van nóg een datareus

Hij mag dan wat grijs bij de slapen worden, als ondernemer is Dell zijn wilde haren nog niet kwijt. Op 51-jarige leeftijd bouwt hij geen pc’s meer met harddisks en processors, maar smeedt hij bedrijven samen tot de grootste leverancier van IT-infrastructuur: 74 miljard dollar omzet en 140.000 medewerkers.

Michael Dell licht de overname van EMC toe. (tekst gaat verder na de video)

VMWare, Pivotal, RSA, SecureWorks; voor een buitenstaander zijn de merknamen van Dell Technologies niet zo bekend als Apple, Google of Microsoft. Dit zijn de bouwstenen waarmee bedrijven hun computersystemen inrichten en onderhouden. Er gaat 3.500 miljard dollar per jaar om in de zakelijke IT, veel meer dan in de consumentensector.

Dell verandert, zoals andere computerfabrikanten, in een dienstverlener en een softwarebedrijf. Noodgedwongen, want de marges in hardware zijn laag en de vraag naar gewone pc’s krimpt.

HP knipte daarom de pc-divisie los en IBM stopte met het bouwen van servers. Dell klampt zich vast aan hardware – desnoods worden pc’s met verlies verkocht. Het samenvoegen van bedrijven moet de prijs van cloud computing drukken. De formule lijkt op die van 1984: efficiënt gebruik van standaardonderdelen, weinig tussenpersonen.

Het bouwen van zo’n conglomeraat is een langetermijnplan waarvoor de eerste voorbereidingen al tien jaar geleden getroffen werden. In 2007 keerde Michael Dell terug als topman. Sindsdien koopt Dell zich groot en steekt het bedrijf zich diep in de schulden.

De techreus lijdt als gevolg daarvan stevig verlies: 1,6 miljard dollar in het afgelopen kwartaal. Dit is een aanpak die aandeelhouders niet lang tolereren. Maar aan beleggers heeft Michael Dell geen boodschap meer. Hij kocht ze uit, tot twee keer toe.

In 2004 stopte u als topman. In 2007 keerde u weer terug. Groeide uw concurrent HP te hard?

„Om terug te komen moet je ook vertrekken. Ik ben nooit echt vertrokken en was na 2004 nog nauw betrokken als president. De board vroeg me weer in de CEO-rol te kruipen. Of het iets met HP te maken had weet ik niet meer. Zij splitsen nu hun bedrijf op – HP zit in de verdediging, wij in de aanval.”

In 1997 ging het niet goed met Apple. Michael Dell suggereerde toen het bedrijf maar op te doeken, tot woede van de terugkerende topman Steve Jobs. Later zou Dell zelf ook zo’n comeback maken bij zijn eigen bedrijf. (tekst gaat verder na video)

Dell verandert in één groot IT-loket. Is het wel zo veilig om alles bij één leverancier af te nemen? Een hack of een storing kan enorme problemen opleveren.

„Geen enkel bedrijf wil 22 verschillende IT-leveranciers – dat is veel te veel gedoe. Ze concentreren zich liever op wat ze eigenlijk doen: bankieren, of vliegtuigen of auto’s maken. Als je veel losse IT-diensten gebruikt, levert dat juist meer kwetsbaarheden op. Er is schaal voor nodig om te investeren in veiligheid. We zien per dag 200 miljard aanvalspogingen bij de 5.000 grootste bedrijven. Daardoor kunnen we andere bedrijven beter helpen.”

U haalde EMC van de beurs en drie jaar eerder uw eigen bedrijf, voor 25 miljard dollar. Had u zoveel last van uw aandeelhouders?

„De wereld lijdt aan een bovenmatige belangstelling voor de korte termijn. Dat zie je op de financiële markten, in de politiek, in het onderwijs. Ik ben een langetermijn-eigenaar van een bedrijf en ik kwam er niet uit met aandeelhouders. Daarom hebben we Dell uitgekocht. En het werkte: toen we nog beursgenoteerd waren, fluctueerde ons marktaandeel bijna per kwartaal. Maar nu groeien we al zestien kwartalen op rij.”

Bij de grafiek: het marktaandeel van Dell in de pc-markt nam in de afgelopen vijf jaar toe, alleen nam de pc-markt in zijn geheel sterk af. Daarnaast wonnen ook concurrenten HP en Lenovo aan marktaandeel.

Bent een geduldig mens?

„Best wel. Aan de deal met EMC ging een relatie van 15 jaar vooraf. In 2009 probeerden we onze bedrijven al samen te voegen, maar dat ging niet vanwege de financiële crisis. Een jaar nadat we Dell van de beurs gehaald hadden ben ik weer naar Joe Tucci, de topman van EMC, gegaan.”

U zit al sinds 1984 in deze markt. Heeft u profijt van het onderhouden van die langdurige relaties?

„Goede persoonlijke contacten helpen. We bieden een consistentie en een stabiliteit die je bij andere bedrijven niet vindt.”

Dell gniffelt bij die opmerking over stabiliteit. Hij is de man van de lange adem en kan als oprichter, topman en belangrijkste aandeelhouder, grotendeels zijn eigen koers bepalen.

Michael Dell maakt zijn punt graag met retorische vragen, die hij in korte salvo’s op de toehoorder afvuurt. Zo legt hij uit dat de cloud geen ‘plek’ is om je data te bewaren, maar een manier van automatisering. Dat niet alle intelligentie in het datacenter verdwijnt, omdat er aan ‘de randen’ van het netwerk – in je telefoon, je zelfrijdende auto, je smartwatch of je computer – altijd een krachtige computer nodig is.

Door de toename van het aantal apparaten met internetverbinding groeit de hoeveelheid data die opgeslagen en verwerkt moet worden. Sommigen noemen dit het internet of things, of de vierde industriële revolutie. Dell noemt het „veel werk” – en dus meer omzet.

Vorige maand ontbrak Michael Dell, in tegenstelling tot de leiders van onder meer Apple, Google, Amazon en Facebook, op een audiëntie bij Donald Trump. Bij elkaar zat er voor meer dan 750 miljard dollar aan marktwaarde aan tafel: allemaal grote technologiebedrijven die hun producten exporteren over de hele wereld.

Ze zijn gebaat bij een goede handelsrelatie met China en vrije migratie van talentvolle medewerkers naar de VS. Gezien Trumps opmerkingen tijdens de verkiezingen heeft de techsector dus reden om bezorgd te zijn.

Gevraagd naar zijn verwachtingen van een president die ‘America first’ belooft, houdt Michael Dell zich op de vlakte. Na wat aandringen noemt hij Trump een „interessante vernieuwing”. En hij zegt dat het algemene sentiment over Trump bij bedrijven een stuk positiever is geworden. „We krijgen in ieder geval een overheid die op groei gericht is.”

Jeff Bezos, de baas van Amazon, beloofde prompt 100.000 extra banen in de VS te creëren. Bent u ook zoiets van plan?

„Nee. We hebben nu al veel Amerikaanse medewerkers.”

Wat bezielt u eigenlijk om opnieuw zo’n groot bedrijf te creëren en te leiden. Is het niet eens tijd om te ontspannen?

„Heb jij wel eens geprobeerd een paar weken lang niets te doen? Ik wel. Geloof me, na twee weken wordt het echt ongelooflijk saai. Wat wij met Dell doen is spannend. De wereld verandert, het kost bijna niets meer om iets ‘intelligent’ te maken.

„Al die bedrijven die een digitale transformatie ondergaan, daar beleef ik veel plezier aan. Ik besteed veel tijd aan mijn werk, maar ook aan mijn gezin, sporten en liefdadigheid. En eigenlijk zie ik dit niet als mijn werk. Het geeft me energie. Als het niet leuk zou zijn, zou ik het niet doen.”

De pc-markt blijft maar krimpen. Moet Dell niet eens van die computers af?

„Nee. Desktops en laptops zijn een belangrijke manier om nieuwe klanten te winnen. Ze geven ons extra schaalgrootte bij onze toeleveranciers, want er zitten dezelfde onderdelen in als in onze servers en opslagsystemen.”

Is het misschien moeilijk de computers los te laten omdat uw familienaam zo prominent op het product staat?

„Ik denk natuurlijk wel aan het voortbestaan van die naam, die is waardevol. Dat neem ik persoonlijk op.”

Update: Dell was, in tegenstelling tot eerder vermeld, juist niet vertegenwoordigd bij de ontmoeting tussen de techsector en Trump.