Jarre gaat terug naar de klanken van de seventies

Het meest opmerkelijke aan het album Oxygene 3 van de Franse synthesizermaestro Jean-Michel Jarre is dat het in grote lijnen hetzelfde klinkt als het megasuccesvolle eerste deel uit de trilogie. Er mag zich een revolutie in de techniek van elektronische muziek voltrokken hebben; veertig jaar na dato keert Jarre terug naar de analoge synthesizers en de warme klanken die zijn hit ‘Oxygene Part IV’ van het eerste album karakteriseerden. In 1976 was het revolutionair dat zulke grensverleggende muziek zo heerlijk romig kon klinken. Nu levert het opnieuw een zevental hapklare soundscapes op waarvan ‘Part 20’ met zijn kerkorgel en pruttelende blobjes de avontuurlijkste is. Het boek bij de boxset Oxygene Trilogy toont één groot verschil. Wat vroeger met een enorme spoelenrecorder werd opgenomen, past nu in een Macbook Pro.