Baba Commandant dansbaar tussen afrobeat en griot

Veel van de West-Afrikaanse muziek die de Nederlandse podia bereikt is te verdelen in twee categorieën: afrobeat en griottenmuziek. Het eerste genre staat in een traditie van funk en jazz, het tweede mixt goed met blues en rock. Het is een raadsel waarom het lang zo lang moest duren voordat iemand de twee combineerde. De uit Burkina Faso afkomstige Baba Commandant doet dat op zijn debuutplaat heel vaardig. Live valt er nog wat te winnen, bleek vrijdag.

Een waardevolle tip is bijvoorbeeld de drummer een kwartier voor aanvang even te laten inspelen. De eerste drie nummers was zijn rommelige spel niet om aan te horen, geen twee maten klonken hetzelfde. Dat de bassist, gitarist en frontman Baba Commandant tijdens de houthaksessies toch nog maat wisten te houden zegt veel over hun vakmanschap. Toen de slagwerker eenmaal op gang kwam, kreeg de avond eindelijk de flow die essentieel is in afrobeat. De gewoonlijk door koper gestuwde groove bleek ook met snaren prima dansbaar.

Baba Commandant speelt ngoni, een banjo-achtig instrument dat we vooral kennen uit de Malinese muziek. Het lyrische getokkel weet hij goed te verwerken in afrobeat. De frontman is daarnaast een innemende figuur die een volstrekt eigen weg lijkt te kiezen. Die hobbelige weg vol bluesy garagerock kan zijn Mandingo Band prima aan wanneer de diesel van de drummer is warm gedraaid.