... hoopte ik dat ik in de post een brief zou vinden

Daar zou in staan: „Donald, je bent nu president. Het wezenlijke verschil met alles wat je tot nu toe gedaan hebt, is dat je nu in publieke dienst bent. Bij dit project zul je niet beoordeeld worden op winstcijfers, maar op wat je voor je kiezers doet. Je zit nu niet meer in de peperdure penthouses voor de one percent, je zit nu in de volkshuisvesting. Wat is je succes als vastgoedontwikkelaar? Ben je een goede architect? Nee. Een constructeur? Nee. Een stedebouwkundige? Nee. Een interieurontwerper? Nee. Dat zijn de mensen die jij inhuurt. Jouw unieke talent is hoe je zo'n gebouw verkoopt. Jouw feilloze haviksoog voor het gat in de markt. Wil jij dat de Vergeten Amerikanen het beter krijgen? Zet de best beschikbare experts met die opdracht bij elkaar en laat ze een plan ontwerpen. Een gebouw. En als het ontwerp klaar is, en het werkt, en jij denkt: ja, dit kan ik verkopen, dan plak je er een enorme gouden, met edelstenen bezette ‘T’ op en ga je het aan de man brengen. Een nieuw huis voor de Vergeten Amerikanen. En telkens als de bewoners thuis komen, kijken ze naar die gouden ‘T’ en denken: „Dank je, Donald”. Zo heb je het altijd gedaan en zo moet je het nu weer doen.