Het is nog geen slagveld in de Blokker

De winkel is al uren open, maar ligt er nog keurig bij. De actietafel met vaatwastabletten – 90 stuks, afgeprijsd van 20,70 euro voor 8 euro – is nog vrijwel intact; op het oog ontbreken er vijf of zes verpakkingen. De „lekkere zoete traktatie” voor de eerste klanten – witte en oranje macarons – is nog lang niet op. In de winkel staat een dj, een jonge vrouw met opvallende koptelefoon, „om de stemming er lekker in te houden”. De weinige klanten in de winkel slaan geen acht op haar. Achter de kassa staan vier werknemers met elkaar te kletsen, bij gebrek aan klanten die komen afrekenen.

Deze eerste dag van de Dolle Dagen van Blokker doet in de verste verte niet denken aan de Drie Dwaze Dagen bij de Bijenkorf, waar de klanten de koopjes uit elkaars handen gristen en de winkels al na een kwartier in een slagveld waren veranderd. Alleen de naam en de formule – dagelijks wisselende aanbiedingen – herinneren aan de ‘uitverkoop der uitverkopen’, waar de Bijenkorf vorig jaar mee is gestopt, omdat het niet meer bij de strategie zou passen. Een saillant detail is dat Blokkers huidige marketingdirecteur, Robert Bohemen, die functie voorheen bij de Bijenkorf bekleedde.

Oranje confetti

De „feestelijke officiële aftrap” van Blokkers nieuwe uitverkoopfestijn, woensdagochtend om acht uur in de winkel aan de Amsterdamse Bilderdijkstraat, zag er nog zo sprankelend uit. Direct na de opening plaatste marketingdirecteur Bohemen foto’s op zijn Twitter-account waarop drommen klanten over een oranje loper de winkel binnengaan, door een haag van oranje confetti. Maar enkele uren later is er in de „eerste Nieuwste Blokker” – de eerste Blokker volgens het vernieuwde concept – geen reuring meer te bekennen.

Echt enthousiast zijn de klanten ook niet, over deze eerste editie van de Dolle Dagen. Al hebben Ria (63) en Tamara (37) van der Woerdt dat vooral aan zichzelf te danken, zeggen ze er direct bij. Moeder en dochter hebben het aanbiedingenboekje niet goed bekeken, en zijn hier nu voor spullen die pas zaterdag in de reclame zijn. De Curver-wasmand (van 24,99 voor 15 euro), bijvoorbeeld, en de stofzakloze stofzuiger van Philips (van 229,99 voor 139 euro). Vroeger waren moeder en dochter vaste bezoekers van de Drie Dwaze Dagen bij de Bijenkorf.

„Elke dag” gingen ze, het was een jaarlijks terugkerend „uitje”. De Dolle Dagen bij Blokker roepen niet datzelfde gevoel op, zeggen ze. „Bij de Bijenkorf wist je dat je vroeg voor de deur moest staan, want na een half uur waren de mooiste koopjes al weg”, zegt dochter Tamara. „Hier kun je gerust wat later komen”, constateert ze, terwijl ze op de vrijwel uitgestorven winkel wijst.

Shella Kreelekamp (52) is speciaal gekomen voor een Leifheit-strijkplank, waar 25 procent korting op zit. „Scheelt me toch twee tientjes.” Ze moet een beetje lachen om de Dolle Dagen, volgens haar duidelijk een mindere variant van de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf. Maar, zegt ze:

„Ik vind dit wel een goede manier van Blokker om te laten zien hoe de winkel is vernieuwd. Want het is écht opgeknapt. Ik kom veel liever hier dan in mijn eigen Blokker. Hier kan ik alles veel beter vinden.”

 

Ook Geerty Schoonenberg (77) was een vaste bezoeker van de Drie Dwaze Dagen bij de Bijenkorf. De aanbiedingen tijdens de Dolle Dagen vindt Schoonenberg „een beetje tegenvallen”. Bij de jaarlijkse uitverkoop van de Bijenkorf ging ze „altijd even snuffelen”. Meestal vond ze wel kleding van haar gading, van Gerri Weber, en huishoudelijke apparatuur. En die graaiende menigte, dat had wel wat. Dat ze nu Blokker aandoet, is puur toeval. „Ik had een nieuwe koekenpan nodig.” Helaas is die niet afgeprijsd. Even later steekt ze vrolijk een pak Leifheit-sponsjes in de lucht. Die zijn wél in de aanbieding. „Toch twee euro verdiend!”

De folder van Blokker:

‘Nog even wennen’

Als het op de eerste dag van de Dolle Dagen bij Blokkers modernste filiaal in de Bilderdijkstraat al geen storm loopt, hoe is dat dan bij een verouderde winkel? Anderhalve kilometer verderop, in de Jan van Galenstraat, haalt een werkneemster van middelbare leeftijd moedeloos haar schouders op. Er was één klant in de winkel, en die loopt net de deur uit. Sinds acht uur ’s ochtends zijn er nog amper klanten geweest en het is nu al bijna twaalf uur ’s middags.

Acht man personeel houdt zich ondertussen bezig met het rechtzetten van artikelen in schappen. Ze had wel wat meer „gegraai” verwacht, zegt de werkneemster. En dan hoopvol: „Misschien moeten de klanten nog even wennen aan de Dolle Dagen.”