Is nihilistisch geweld leuk in ‘zomer van angst’?

‘Zal Suicide Squad de inspiratie zijn voor een schietpartij?”, is een van de vragen op het berichtenbord van de bekende filmwebsite IMDb. Een vraag met een bezorgde ondertoon, en eentje die ‘de zomer van angst’ krachtig samenvat. Want hoe leuk is het nog om op het witte doek een stel anarchistische misfits in de weer te zien met allerlei wapentuig, terwijl in werkelijkheid gestoorde eenlingen en terroristen bijna dagelijks hetzelfde doen?

Niet zo heel erg leuk, blijkt uit deze stripverfilming van DC Comics, een soort superheldenversie van The Dirty Dozen (1967). Hierin werd een dozijn nihilistische ‘death row’-gevangenen op een schijnbaar onmogelijke missie naar bezet Frankrijk gestuurd.

In Suicide Squad gebeurt iets soortgelijks maar dan met een stel stoere, stoïcijnse superschurken dat extreem goed overweg kan met geweer, honkbalknuppel of blote vuist. Net als in The Dirty Dozen worden ze in ruil voor strafvermindering gerekruteerd door een schimmige overheidsorganisatie. Hun missie is het verslaan van een heks met superkrachten.

Lees ook ons interview met regisseur David Ayer: “Het is toch allang duidelijk dat vrouwen superhelden kunnen zijn?”

Hun onverschillige stoere gedrag is een pose, want uit door de film verspreide, onverdraaglijk sentimentele scènetjes blijkt dat ze het uiteindelijk allemaal doen voor hun lieve dochtertje, voormalige vrouw of grote liefde.

Eén vrouw, Harley Quinn (Margot Robbie), maakt deel uit van de suicide squad. Zij is de geschifte vriendin van The Joker, heeft twee staartjes en kleedt zich in hotpants en een T-shirt met als opschrift ‘Daddy’s Lil Monster’. Harley is een personage waarmee je twee kanten op kunt. Staat zij voor ‘female empowerment’ en kiest zij zelfbewust voor een ironische seksualisering van haar verschijning? Of is ‘pappa’s kleine monster’ toch vooral bedoeld om mannen het hoofd op hol te brengen?

Je kunt zeggen: ach het is slechts entertainment, waar maakt de vragensteller die bezorgd is over mogelijk copycatgedrag zich zorgen om? Maar dat is buiten de kracht van het medium film gerekend.

Niet alleen wordt de suicide squad als zeer cool en ‘bad ass’ neergezet, de stijlkeuzes verraden een verheerlijking van de Amerikaanse wapencultuur die je best als ongezond of zelfs niet deugend zou kunnen kenschetsen.

Zo kletteren kogelhulzen in slowmotion op de grond en zien we een van boven gemaakt shot van The Joker (uit de Batmanfilms) waarbij de camera langzaam omhooggaat en hem laat zien te midden van honderden handgranaten, talloze messen en een eindeloze rij pistolen. Ondergetekende heeft daar even geen zin meer in.

Bekijk hier de overige recensies van deze week