Bedwelmende wereld van gitaargeweld

Cross-overbands zijn populair. Floating Points en James Zoo zoeken de verbinding tussen house en jazz. Voor een artiest uit de electrohoek ligt kruisbestuiving met rock meer voor de hand. De Britse dj en producer Erol Alkan richtte eind jaren nul Beyond The Wizards Sleeve (BTWS) op met acid-housepionier Richard Norrison. Op hun eerste album uit 2009 verpakten ze dance van artiesten als The Chemical Brothers in een jaren 60-jasje. Nu is er opvolger The Soft Bounce met eigen nummers die het beste van beide werelden combineren: opzwepende drumsessies, schurende gitaren en trage synthesizers met veel galm-effect. Op ‘Third Mynd’ draagt de Britse punkcriticus en psychonaut Jon Savage voor wat XTC met je doet, ‘Iron Age’ had beter Iron Rage kunnen heten qua gitaargeweld, maar dan is er ook ineens de mistige geluidswolk ‘Tomorrow, Forever’. Zo ergens tussen dj Koze en The Doors creërt BTWS een wereld die pas echt bedwelmend is.